Eastbound - Ola Podrida

Big city calling, I hear the echo outside

There’s something so frightening in this deep western sky

I wish it was simple saying goodbye

Comfort me later, now let me cry

Will cracks in the pavement bring me some sort of truth?

Will they find some way to remind me of you?

Will the train running eastbound help me remember my part?

Will this wish for release fill the holes in my heart?

The sky filled with phantoms in their towers of light

And lovers so restless give themselves to the night

If you cut me wide open and you looked deep inside

Would you find something deeper than this worrying mind?

This room is too empty and these streets are too wide

And I don’t have the patience for this pain to subside

So I’m off to the land of litter and lights

Where rats in the tunnels keep the ghosts up all night

I’ll learn the streets slowly, maybe find someone new

We’ll drink up the sunrise and wake up with the moon

But I’m not so stupid, I’m not such a fool

To think that I’ll stop, stop thinking of you

I’m not so stupid, I’m not such a fool

To think that I’ll stop, stop thinking of you

Bellen in de grote stad, ik hoor de echo buiten

Er is iets zo angstaanjagends in deze diepe westelijke hemel

Ik wou dat het eenvoudig was om afscheid te nemen

Troost me later, laat me nu huilen

Zullen scheuren in de stoep me een soort van waarheid brengen?

Zullen ze een manier vinden om me aan jou te herinneren?

Zal de trein die naar het oosten rijdt mij helpen mijn deel te onthouden?

Zal deze wens voor verlossing de gaten in mijn hart vullen?

De lucht gevuld met spoken in hun torens van licht

En geliefden die zo rusteloos zijn, geven zichzelf over aan de nacht

Als je me wijd opensnijdt en je diep naar binnen kijkt

Zou je iets diepers vinden dan deze zorgwekkende geest?

Deze kamer is te leeg en deze straten zijn te breed

En ik heb niet het geduld om deze pijn te laten verdwijnen

Dus ik ga naar het land van zwerfvuil en licht

Waar ratten in de tunnels de geesten de hele nacht wakker houden

Ik zal de straten langzaam leren, misschien iemand nieuw vinden

We drinken de zonsopgang op en worden wakker met de maan

Maar ik ben niet zo dom, ik ben niet zo'n dwaas

Om te denken dat ik stop, stop met aan je te denken

Ik ben niet zo dom, ik ben niet zo'n dwaas

Om te denken dat ik stop, stop met aan je te denken