Cindy - Ola Podrida

Cindy decided to leave her childhood diary under the bed

She burned almost everything except for her wedding ring

Because she threw that in the sea, in the sea, in the sea

She hid in her neighbor’s yard and watched as the fire scarred

The house she never could leave

It was the prettiest thing she thought she had ever seen

A thing in which to believe

Cindy walked down the street, the smell of the fire so sweet

And she laughed through the smoke

At the end of the block she made one last stop

To make sure she had everything

Awash in the beautiful sound of the old house burning down

She opened her bag

She could have sworn that she took her overdue library books

But they were not to be seen

A knowing smile crossed her face as she remembered the place where she left

them upstairs

She slowly walked back down the street

And into the burning debris

She couldn’t take on any more late fees

Cindy besloot haar jeugddagboek onder het bed te leggen

Ze verbrandde bijna alles behalve haar trouwring

Omdat ze dat in de zee, in de zee, in de zee gooide

Ze verstopte zich in de tuin van haar buurman en keek toe hoe het vuur littekens maakte

Het huis dat ze nooit kon verlaten

Het was het mooiste wat ze dacht ooit te hebben gezien

Iets om in te geloven

Cindy liep over straat, de geur van het vuur zo zoet

En ze lachte door de rook

Aan het einde van het blok maakte ze nog een laatste stop

Om er zeker van te zijn dat ze alles had

Overspoeld met het prachtige geluid van het oude huis dat afbrandt

Ze opende haar tas

Ze had kunnen zweren dat ze haar achterstallige bibliotheekboeken had meegenomen

Maar ze waren niet te zien

Een wetende glimlach verscheen op haar gezicht toen ze zich de plaats herinnerde waar ze wegging

ze boven

Ze liep langzaam terug over straat

En in het brandende puin

Ze kon geen late vergoedingen meer aannemen