À l'envers - Offenbach, Vic Vogel Big Band

D’un jour à l’autre

Le temps s’entasse

Des gens qui passe

Sans trouver l’autre

Des rues qui ressemble

Des villes toujours à l’heure

Des enfants qui ressemble au fleurs

Y a rien a comprendre

Non, non, non

Écrire ses pensées sur papiers

Les relires, puis les détruires

Tout oublié et puis en rire

Les ancêtres encadrés au musée

L’hiver arrive en mai

Les fleurs s’installe en décembre

Le soleil dans une nuit de novembre

Y a rien a comprendre

Non, non, non

Van de ene op de andere dag

De tijd stapelt zich op

passerende mensen

Zonder de ander te vinden

straten die eruit zien als

Steden altijd op tijd

Kinderen die op bloemen lijken

Er valt niets te begrijpen

Nee nee nee

Schrijf je gedachten op papier

Herlees ze en vernietig ze dan

Vergat het allemaal en lachte het toen weg

De ingelijste voorouders in het museum

De winter komt in mei

De bloemen zetten zich in december

De zon op een novemberavond

Er valt niets te begrijpen

Nee nee nee