My Voyage Through Galactic Aeons - Nox Aurea

As thousands of burning eyes

Stared at me with mocking despise

From the silent distance of their cosmic thrones

In a night sky so cold and vastly dark

Entirely I questioned this space-time illusion

And refused the shackles of matter’s intrusion

So I closed my eyes and travelled deep

Into other specters, so far from earth

Towards the void of spiritual tranquillity

I float among stars and nebula dust

Crossing all restraining limits, one by one

On my voyage through galactic aeons

I waken from an indistinct mirage

To dissolve all the chains of creation

The cosmic dreams of mind

Slowly do I now disperse

Into the abyss of Ain

Eternally I proceed

Into the black hole of my dream

To release myself from the circle of time

By my purified spirit’s will to emerge

With the infinity of Nothing beyond

To transcend into the Absolute

Deus Absconditus…

«I lived in this world of darkness, for myriads of years

No one ever knew that I was there…»

Towards the void of spiritual tranquillity

I float among stars and nebula dust

Crossing all restraining limits, one by one

On my voyage through galactic aeons

Als duizenden brandende ogen

Staarde me met spottende verachting aan

Vanaf de stille afstand van hun kosmische tronen

In een nachtelijke hemel zo koud en enorm donker

Ik zette mijn vraagtekens bij deze ruimte-tijd-illusie

En weigerde de ketenen van het binnendringen van de materie

Dus ik sloot mijn ogen en reisde diep

In andere spoken, zo ver van de aarde

Op weg naar de leegte van spirituele rust

Ik zweef tussen sterren en nevelstof

Overschrijding van alle beperkende limieten, één voor één

Op mijn reis door galactische eonen

Ik word wakker uit een onduidelijke luchtspiegeling

Om alle ketens van creatie op te lossen

De kosmische dromen van de geest

Langzaam verspreid ik me nu

In de afgrond van Ain

Eeuwig ga ik door

In het zwarte gat van mijn droom

Om mezelf te bevrijden uit de cirkel van tijd

Door de wil van mijn gezuiverde geest om tevoorschijn te komen

Met de oneindigheid van Niets daarbuiten

Om te transcenderen naar het Absolute

Deus Absconditus…

«Ik leefde ontelbare jaren in deze wereld van duisternis»

Niemand wist ooit dat ik daar was...»

Op weg naar de leegte van spirituele rust

Ik zweef tussen sterren en nevelstof

Overschrijding van alle beperkende limieten, één voor één

Op mijn reis door galactische eonen