Nights in Solitude - Nox Aurea

As I reflect my past

I memorize the nights in solitude

When my only friend

Was the dagger at my heart

And the essence of red streams

Which I released from the prison of my veins

Mirrored the lone trust I ever felt

Because my only friend was Death

The silent screams of my aching heart

Was buried into everlasting stillness

And the pain I suffered every day

Was unseen in the dark chambers

Which was my very soul…

But in solitaire hours in the dead of night

I stared deep into the ravenous abyss

And as I float into qliffotic tunnels

I saw them, eleven shadows from beyond

In their black oceans I drowned myself

And so, I was reborn as a Spirit

What I saw in the depths

Ignited a forbidden flame in my heart

And now, dealed by the light of Lucifer

As I reflect my past

I memorize the nights in solitude

When my only friend

Was the dagger at my heart

…and I truly know

That all the pain was worth it

This nights of black agony

Gave everlasting birth

To the essence of my true self

I speard my wingd and fly away

Into a night, so beautiful and clear

Nox Aurea…

The struggle of Liberation goes on

Until the very last chain is broken

The path to wisdom dwells beneath us

Per Aspera Ad Astra…

Als ik weerspiegeling mijn verleden

Ik onthoud de nachten in eenzaamheid

Wanneer mijn enige vriend

Was de dolk naar mijn hart?

En de essentie van rode stromen

Die ik heb vrijgelaten uit de gevangenis van mijn aderen

Weerspiegelde het eenzame vertrouwen dat ik ooit heb gevoeld

Omdat mijn enige vriend de Dood was

Het stille geschreeuw van mijn pijnlijke hart

Werd begraven in eeuwige stilte

En de pijn die ik elke dag leed

Was ongezien in de donkere kamers

Wat mijn ziel was...

Maar in solitaire uren in het holst van de nacht

Ik staarde diep in de vraatzuchtige afgrond

En terwijl ik in qliffotische tunnels drijf

Ik zag ze, elf schaduwen van daarbuiten

In hun zwarte oceanen verdronk ik mezelf

En dus werd ik herboren als een Spirit

Wat ik in de diepte zag

Ontstak een verboden vlam in mijn hart

En nu, behandeld door het licht van Lucifer

Als ik weerspiegeling mijn verleden

Ik onthoud de nachten in eenzaamheid

Wanneer mijn enige vriend

Was de dolk naar mijn hart?

...en ik weet het echt

Dat alle pijn het waard was

Deze nachten van zwarte pijn

Eeuwige geboorte gegeven

Naar de essentie van mijn ware zelf

Ik spied mijn vleugel en vlieg weg

In een nacht, zo mooi en duidelijk

Nox Aurea…

De strijd van de bevrijding gaat door

Tot de allerlaatste ketting wordt verbroken

Het pad naar wijsheid woont onder ons

Per Aspera Ad Astra…