Fin - Novembre

Water that tells a life

In a late November

Two lithe figures descending a slope

A sidereal evening

1979, you may have forgot

I won’t be here too long

I got a train to catch

I got a painting to draw, of me dying

It’s hard to remember, you don’t deserve it

Ever since the glass shattered into pieces of mind

You won’t tell this story because it’s secret

You’ll die with its key in your hand

It’s time to verify the nature of our kind

You’ll never find anything like us, alive

Into this barren wasteland, we turned the Earth

You fought in ashes all your life

No sooner said than done

And we’re there together

On a rainbow made of dust, a route to follow

Hallowed land tonight, that we reach together

In a simpler way of life

Solitude omen in the Day of Man

Hidden in the viscera of the world

You even feel its pulse under the granite surface of the Earth

We’re walking towards the miracle of life

Life is in the water, life is in the water

Let me quench my thirst with your denial

And cries, the closure of all dramas

The elixir for the thirst of dying people of the land

And lies, I’ve seen all kind of liars

I’ve been all kinds of misfits, for the sake of my survival

Water dat een leven vertelt

Eind november

Twee lenige figuren die een helling afdalen

Een sterrenavond

1979, je bent het misschien vergeten

Ik zal hier niet te lang zijn

Ik moet een trein halen

Ik moet een schilderij tekenen, van mij stervende

Het is moeilijk te onthouden, je verdient het niet

Sinds het glas verbrijzeld in stukjes van geest

Je vertelt dit verhaal niet omdat het geheim is

Je gaat dood met de sleutel in je hand

Het is tijd om de aard van onze soort te verifiëren

Je zult nooit zoiets als ons vinden, levend

In deze dorre woestenij hebben we de aarde veranderd

Je hebt je hele leven in as gevochten

Zo gezegd zo gedaan

En we zijn er samen

Op een regenboog gemaakt van stof, een route om te volgen

Geheiligd land vanavond, dat we samen bereiken

Op een eenvoudigere manier van leven

Eenzaamheid voorteken in de Dag van de Mens

Verborgen in de ingewanden van de wereld

Je voelt zelfs zijn hartslag onder het granieten oppervlak van de aarde

We lopen naar het wonder van het leven

Het leven is in het water, het leven is in het water

Laat me mijn dorst lessen met je ontkenning

En huilt, de afsluiting van alle drama's

Het elixer voor de dorst van stervende mensen van het land

En leugens, ik heb allerlei soorten leugenaars gezien

Ik ben allerlei buitenbeentjes geweest, omwille van mijn overleving