Annoluce - Novembre

I used to come here

Textiles all over, and lamps

And colours of centuries flash from the stands

Do not lose my hand now

We’re in a tempest of sound

Our stranger wind brought us here from afar

A journey through lightning ending now

A song made of light spreading around

I just wanna end this ride

That life has turned into this rusting pile of pipes

Cos I believe that there is more than meets the eye

In this script of anger

Brought to tears until the Sun died

And a journey through lightning ending now

A song made of light spreading around

A million eyelids closing down, A million eyes

I saw the files that they have on me

I saw the chambers of new bright opinions they sewn in your flash

I saw the files that she has on me, setting this astral conjunction against

All the reasons and odds

I used to come here

Storms have swept it apart

A swirl of memories hitting the land, with the wind and the sand

Do not lose my hand now

We’re in a ‘lager' of sound

Which brought us here in a light-year of bleeding and screaming and cries

Ik kwam hier vroeger

Overal textiel en lampen

En kleuren van eeuwen flitsen vanaf de tribunes

Verlies mijn hand nu niet

We zitten in een storm van geluid

Onze vreemde wind bracht ons hier van ver

Een reis door de bliksem eindigt nu

Een lied gemaakt van licht dat zich verspreidt

Ik wil deze rit gewoon beëindigen

Dat leven is veranderd in deze roestende stapel pijpen

Want ik geloof dat er meer is dan op het eerste gezicht lijkt

In dit script van woede

Tot tranen geroerd tot de zon stierf

En een reis door de bliksem die nu eindigt

Een lied gemaakt van licht dat zich verspreidt

Een miljoen oogleden die sluiten, een miljoen ogen

Ik heb de bestanden gezien die ze over mij hebben

Ik zag de kamers van nieuwe heldere meningen die ze in je flits hebben genaaid

Ik heb de bestanden gezien die ze over mij heeft, en deze astrale conjunctie tegengesteld

Alle redenen en kansen

Ik kwam hier vroeger

Stormen hebben het uit elkaar geslagen

Een werveling van herinneringen die het land raakt, met de wind en het zand

Verlies mijn hand nu niet

We zitten in een 'pils' van geluid

Wat ons hier bracht in een lichtjaar van bloeden, schreeuwen en huilen