Deorbit - Novembre

The shadow of the Earth

Abyssing your lonely water-visage

Giving us a breather from the yoke of the Star

Before utter oppression restarts

In a schism of major zones of remote dreams

Where I own the empire

You hand me the keys

And the sceptre of your playground

A parade of fast satellites across a slow night-sky

And once again it’s dawn

They’re made of steel and chrome

The screams propagating through

The coldness of the outer space

It’s a message no-one is gonna get

There in the infinite abyss of the night

And not making a noise we quietly deorbit

And the night that I gave up the way

All the songs have returned to silence

And my friend of the other side

Was the witness to that miscarriage

But the truth was not by my side

I was blinded from all those dark things

So the night (that) I let you go astray

Couldn’t see the full extent

Of all the hate that followed

De schaduw van de aarde

Je eenzame watergezicht afgronden

Geef ons een adempauze van het juk van de ster

Voordat de totale onderdrukking opnieuw begint

In een schisma van grote zones van verre dromen

Waar ik het rijk bezit

Jij geeft me de sleutels

En de scepter van je speeltuin

Een parade van snelle satellieten over een langzame nachtelijke hemel

En het is weer ochtend

Ze zijn gemaakt van staal en chroom

Het geschreeuw dat zich voortplant

De kou van de ruimte

Het is een bericht dat niemand zal krijgen

Daar in de oneindige afgrond van de nacht

En zonder lawaai te maken, deorbiteren we stil

En de nacht dat ik de weg opgaf

Alle nummers zijn weer stil geworden

En mijn vriend van de andere kant

Was de getuige van die miskraam?

Maar de waarheid stond niet aan mijn zijde

Ik was verblind door al die donkere dingen

Dus de nacht (dat) ik je op een dwaalspoor liet gaan

Kon niet de volledige omvang zien

Van alle haat die volgde