Vēlais Pīlādzis - Normunds Rutulis, Ance Krauze

Tā kā podziņa mākoņ' mētelī

Spoža zvaigzne mirgo augstu debesīs

Sārtā odziņa, smaids, kas izdzisīs

Guļ zem loga sniegā pīlādzis

Nav neviena vairs kam to apraudzīt

Ogas nolasīt vairs putni nelidos kailā pazarē

Vēl ir augļu daudz

Tomēr garām kamanas tam brauc

Zaros kailajos tagad gaudo vējš

Un pa vienai vien no zara sārtās ogas plēš

Vēlais pīlādzis, aizkavējies vārds

Sniegs pie tavām kājām kļuvis maigi sārts

Vai tu atceries kā mēs sēdējām

Tur zem loga siltos maija vakaros

Tagad viss ir balts, maigā sniegā tīts

Un pa vienai, pīlādžogas krīt

Tā kā podziņa mākoņ' mētelī

Vēl joprojām kāda zvaigzne augšā mirdz

Sārtā odziņa, pati pēdējā

Turies mana, lielā cerība

Als een peul in de vacht van een wolk

Hoog in de lucht fonkelt een heldere ster

De roze vos, de glimlach die zal vervagen

Een ouderling slaapt onder het raam in de sneeuw

Er is niemand meer die het kan zien

Vogels vliegen niet meer naar de naaktmarkt om bessen te plukken

Er is nog volop fruit

De slee gaat er echter voorbij

De wind huilt nu in de kale takken

En één voor één worden de roze bessen van de tak geplukt

Late vlierbes, vertraagd woord

De sneeuw aan je voeten is zachtroze geworden

Weet je nog hoe we zaten

Daar onder het raam op warme mei-avonden

Nu is alles wit, gewikkeld in zachte sneeuw

En een voor een vallen de vlierbessen

Als een peul in de vacht van een wolk

Er schijnt nog steeds een ster boven

De roze vos, de allerlaatste

Wacht even, mijn grote hoop