Far Away, Down On A Georgia Farm - Norman Blake

Oh I will never forget that day

In the woodland glade in May

How your sweet smile did my heart beguile

And stole my poor soul away

Sunlight shone on your brown, chestnut hair

And a face as fair as the morn

Returned my gaze with such winning ways

My sad spirit was reborn

We said that we would run away

Where no one could ever do us harm

In the shadow of the mountain’s cool green shade

Or away down on a Georgia farm

20 years roll by

We travel on the road

From the farm so far we did stray

To the cities and the towns

We rambled around

Just a-playing and a-singing for pay

And the ways of the world we did take in our hearts

Ever dreaming from long day to day

That all in all would be our downfall

And lead to sin and decay

Oh, ik zal die dag nooit vergeten

Op de open plek in het bos in mei

Hoe je lieve glimlach mijn hart verleidde

En stal mijn arme ziel weg

Zonlicht scheen op je bruine, kastanjebruine haar

En een gezicht zo eerlijk als de ochtend

Keek mijn blik terug met zulke winnende manieren

Mijn droevige geest werd herboren

We zeiden dat we zouden wegrennen

Waar niemand ons ooit kwaad zou kunnen doen

In de schaduw van de koele groene schaduw van de berg

Of op een boerderij in Georgië

20 jaar gaan voorbij

We reizen op de weg

Van de boerderij tot nu toe zijn we afgedwaald

Naar de steden en de dorpen

We liepen rond

Gewoon spelen en zingen tegen betaling

En de wegen van de wereld die we in ons hart hebben opgenomen

Ooit gedroomd van lange dag tot dag

Dat al met al onze ondergang zou zijn

En leiden tot zonde en verval