Rappelle-leur - Nor

On voit les choses en gros, exploite c’que nous maîtrisons

Derrière ces quelques mots se cacheront vos opinions

J’voulais porter la couronne quitte à bouffer la fève

Mais l’horloge tourne comme sur la poitrine de Flavor Flav

Me demande plus d'être patient dans la descente

On vieillit comme tous ces magazines dans les salles d’attente

Quand je laisse place aux remords, c’est dead

J’entendais déjà la voix de mes gosses à l’arrière de la Mercedes

Je ne supporte plus la moyenne, j’veux m’gaver

Quitte à blanchir mon oseille dans une machine à laver

En attendant, j’fais la fête, j’me branle, j’patine

C’est dur de ne pas perdre tête dans le pays de la guillotine

Yovo, rappelle leur à tous qu’on va mourir

Moi j’donnerais tout pour un sourire

Yovo, rappelle leur à tous qu’on va mourir, mourir, mourir

Yovo, rappelle leur à tous qu’on va mourir

Moi j’donnerais tout pour un sourire

Yovo, rappelle leur à tous qu’on va mourir, mourir, mourir

Yovo, tu te préoccupes plus de ton tissage que du CV

C’est la guerre des images à la télé

Dans la détresse faut tendre l’oreille, écoute c’que la vie te chuchote

Quand j’suis en manque de tendresse, j’passe me prendre des capotes

Parfois, j’parle avec mon cœur, parfois j’l’entends plus battre

Quand t’as perdu un frère, une sœur, comment tomber plus bas?

Faut paraître busy pour rester dans c’game

Alors on s’dit qu’on a des choses à faire même quand on s’emmerde

Sous les lampadaires on brille, refait le monde après quelques taffs

Dans un coin noir, j'écris la vie, chante la rue comme Edith Piaf

À la routine, on s’habitue, on a tous les mêmes attitudes

Laisse, laisse, ces baltringues ne connaissent même pas le quart de ton vécu

On s’parle mieux entre quatre yeux, réfléchis plus entre quatre murs

Quoi qui se dise, quoi qu’il se passe, on finira entre quatre planches

Depuis qu’le ciel est violet, ton amour est étrange

J’roule en cabriolet pour qu’tu puisses voir à quoi je pense

Une mélodie, une simple odeur peut changer des sentiments

Pour une dame de cœur, on pleure, met tapis les mains pleines de ciment

On ne compte même plus les heures à survivre dans ce monde trop complexe

On sait qu’on lira pas mieux l’heure sur les aiguilles d’une Rolex

Assis sur nos cercueils, pour creuser faut s’assurer

Rares sont ceux qui savent c’qu’ils veulent donc faut les rassurer

On planifie l’avenir sans même savoir si ça va durer

Des martyrs prêts à s’immoler pendant qu’on rêve tous de briller

J’entends la détresse de chaque ville dans la minute de silence

Ressens la tristesse qui s’invite comme tous les dimanches

Pose surtout pas trop de questions, tu parais suspect

Sans talent, tu veux faire du son?

Apprends à sucer !

Le fruit pourri d’une époque peut gâter toute une récolte

Flirte avec le Glock sur le boulevard de la fraude

Pour avancer faut l’essence, on ne compte pas sur la chance

C’est nos vies que l’on dépense comme un tas de billets

Tâches de sang sur le tablier, génération oubliée

La faucheuse tourne en GP, les bandeuses tournent tout l'été

Les yeux ils veulent nous jeter, les anciens sont plus c’qu’ils étaient…

We zien het grote geheel, exploiteren wat we beheersen

Achter deze paar woorden gaat uw mening schuil

Ik wilde de kroon dragen, ook al betekende dat dat ik de boon moest eten

Maar de klok tikt als Flavor Flav's borst

Vraag me meer om geduld te hebben tijdens de afdaling

Net als al die tijdschriften in de wachtkamers worden we oud

Als ik plaats maak voor wroeging, is het dood

Ik kon de stemmen van mijn kinderen achterin de Mercedes al horen

Ik kan niet meer tegen het gemiddelde, ik wil mezelf volstoppen

Zelfs als dat betekent dat ik mijn zuring in een wasmachine moet bleken

Ondertussen feest ik, ruk ik me af, skate ik

Het is moeilijk om niet gek te worden in het land van de guillotine

Yovo, herinner ze er allemaal aan dat we dood gaan

Ik zou alles geven voor een glimlach

Yovo, herinner ze er allemaal aan dat we gaan sterven, sterven, sterven

Yovo, herinner ze er allemaal aan dat we dood gaan

Ik zou alles geven voor een glimlach

Yovo, herinner ze er allemaal aan dat we gaan sterven, sterven, sterven

Yovo, je geeft meer om je weefsel dan om je CV

Het is de oorlog van beelden op tv

In nood moet je goed luisteren, luisteren naar wat het leven je influistert

Als ik een gebrek aan tederheid heb, ga ik condooms halen

Soms spreek ik met mijn hart, soms hoor ik het niet meer kloppen

Als je een broer of een zus verloor, hoe kon je dan nog lager vallen?

Je moet er druk uitzien om in dit spel te blijven

Dus zeggen we tegen onszelf dat we dingen te doen hebben, zelfs als we ons vervelen

Onder de lantaarnpalen schijnen we, herscheppen de wereld na een paar taffs

In een donkere hoek schrijf ik het leven, zing ik de straat als Edith Piaf

Routine, we raken eraan gewend, we hebben allemaal dezelfde houding

Laat het, laat het, deze klootzakken kennen niet eens een kwart van je leven

We praten beter tussen vier ogen, denken meer tussen vier muren

Wat er ook gezegd wordt, wat er ook gebeurt, we zullen tussen vier planken eindigen

Omdat de lucht paars is, is je liefde vreemd

Ik rijd in een cabriolet zodat je kunt zien wat ik denk

Een melodie, een simpele geur kan gevoelens veranderen

Voor een dame van het hart, we huilen, stop je handen vol cement

We tellen niet eens de uren om te overleven in deze te complexe wereld

We weten dat we de tijd niet beter kunnen lezen op de wijzers van een Rolex

Zittend op onze doodskisten, om te graven moet je zeker zijn

Zelden zijn degenen die weten wat ze willen, dus we moeten ze geruststellen

We plannen de toekomst zonder zelfs maar te weten of die zal duren

Martelaren klaar om zichzelf in brand te steken terwijl we allemaal dromen van schijnen

Ik hoor de nood van elke stad in de minuut stilte

Voel het verdriet dat komt zoals elke zondag

Stel vooral niet te veel vragen, je komt verdacht over

Wil je zonder talent geluid maken?

Leer zuigen!

De rotte vrucht van een tijdperk kan een hele oogst bederven

Flirt met de Glock op Fraud Boulevard

Je hebt benzine nodig om vooruit te komen, op geluk reken je niet

Het is ons leven dat we uitgeven als een hoop geld

Bloedvlekken op het platform, vergeten generatie

De maaier loopt in GP, ​​de wikkelaars draaien de hele zomer

De ogen die ze naar ons willen werpen, de oude zijn niet meer wat ze waren...