Стихотворение - 1 - Ногу свело!

Около школы для глухонемых

Был детский дом для душевнобольных.

Рядом стоял интернат для слепых

И общежитие карликов злых.

Глухонемые умеют молчать,

Душевнобольные умеют мычать,

Только слепым ничего не видать,

Значит их можно ногами избить.

Гномы дразнили душевнобольных

И шестерили на глухонемых,

Брали помои за них подъедать

И помогали слепых унижать.

Плавал по луже вонючий хромой

Карлик дебил слепоглухонемой.

Этот несчастный хотел одного,

Чтоб в пионеры приняли его.

Вожатый глухих молоточком стучал

По морде дебила, который мычал,

Вожатый слепых бегал свет выключал,

А гномы убили плавучую шмазь.

In de buurt van een dovenschool

Er was een weeshuis voor geesteszieken.

Vlakbij was een internaat voor blinden

En hostel van boze dwergen.

Doofstommen weten hoe ze moeten zwijgen,

De geesteszieken weten hoe ze moeten mompelen,

Alleen blinden kunnen niets zien

Zodat ze met hun voeten kunnen worden geslagen.

Kabouters plaagden geesteszieken

En ze haalden uit naar doofstommen,

Ze namen slappe kost om voor hen op te eten

En ze hielpen de blinden te vernederen.

Zwemmen in een plas stinkende kreupel

De dwerg was een doof-blind-stomme idioot.

Deze ongelukkige wilde,

Aanvaard worden als pionier.

De raadgever van doven sloeg met een hamer

In het aangezicht van een idioot die mompelde,

De leider van de blinden rende weg om het licht uit te doen,

En de kabouters doodden het drijvende slijm.