На заре ты её не буди... - Ногу свело!

На заре ты ее не буди,

На заре она сладко так спит.

Утро дышит у ней на груди,

Ярко пышет на ямках ланит.

И подушка ее горяча,

И горяч утомительный сон,

И чернеясь бегут на плечах

Косы лентой с обеих сторон.

А вчера у окна на ветру

Долго-долго сидела она,

И следила по тучам игру,

Что скользя затевала луна.

И чем ярче играла луна,

И чем громче свистал соловей,

Все бледней становилась она,

Сердце билось больней и больней.

От того-то на юной груди,

На ланитах так утро горит,

Не буди ж ты ее, не буди,

На заре она сладко так спит.

Maak haar niet wakker bij het ochtendgloren

Bij het ochtendgloren slaapt ze zo lief.

Ochtend ademt op haar borst

Heldere trekjes op de kuilen van de wangen.

En haar kussen is heet

En een hete vermoeiende droom,

En zwart worden lopen op hun schouders

Vlechtenband aan beide kanten.

En gisteren bij het raam in de wind

Lange tijd zat ze

En keek naar de wedstrijd door de wolken,

Dat de maan gleed.

En hoe helderder de maan speelde

En hoe luider de nachtegaal floot,

Ze werd steeds bleeker

Mijn hart ging steeds harder kloppen.

Van iets op een jonge kist,

Op de wangen zodat de ochtend brandt,

Maak haar niet wakker, maak haar niet wakker

Bij het ochtendgloren slaapt ze zo lief.