Элегия - Ногу свело!

Тихо скрипнула луна и зажгла фонарь.

Кто-то в мусоропровод окунул ведро.

За углом мелькнула тень в сумерках ночи.

Это кошка в гаражи бегала к коту.

У любимой под окном я читал стихи.

Кто-то на голову мне сверху наплевал.

Может это не она, может и она.

Все равно ее люблю, несмотря на вонь.

Проигрыш

Кто-то в отблесках мосса дико хохоча,

Отбивает головой пыль от батарей.

Я ничуть не удивлен, что такая грязь.

Потому что дворник наш потерял метлу, потерял метлу.

А я от скуки в небеса кинул молоток.

Гневно пискнул воробей и отдал концы.

Смачно врезались в асфальт кадка с молоком.

Я пичугу пожалел и пошел курить.

De maan kraakte zachtjes en stak de lantaarn aan.

Iemand heeft een emmer in de vuilstortkoker gedompeld.

Een schaduw flikkerde om de hoek in de schemering van de nacht.

Deze kat rende naar de kat in de garages.

Bij mijn geliefde, onder het raam, lees ik poëzie.

Iemand spuugde van boven op mijn hoofd.

Misschien is zij het niet, misschien wel.

Ik hou nog steeds van haar, ondanks de stank.

verliezen

Iemand in de weerspiegeling van mos die wild lacht,

Stoot stof van batterijen af ​​met zijn kop.

Het verbaast me helemaal niet dat het zo vies is.

Omdat onze conciërge zijn bezem verloor, zijn bezem verloor.

En uit verveling gooide ik een hamer in de lucht.

De mus piepte boos en gaf het op.

Relish stortte neer op het asfalt van een ton melk.

Ik kreeg medelijden met de pichuga en ging roken.