Think'st Thou Then by Thy Feigning - Noël Akchoté, Джон Доуленд

Think’st thou then by thy feigning

Sleep, with a proud disdaining

Or with thy crafty closing

Thy cruel eyes reposing

To drive me from my sight

When sleep yields more delight

Such harmless beauty gracing

And while sleep feigned is

May not I steal a kiss

Thy quiet arms embracing

O that my sleep dissembled

Were to a trance resembled

Thy cruel eyes deceiving

Of lively sense bereaving:

Then should my love requite

Thy love’s unkind despite

While fury triumph’d boldly

In beauty sweet disgrace:

And Liv’d in sweet embrace

Of her that lov’d so coldly

Should then my love aspiring

Forbidden joys desiring

So far exceed the duty

That virtue owes to beauty?

No Love seek no thy bliss

Beyond a simple kiss:

For such deceits are harmless

Yet kiss a thousand-fold

For kisses may be bold

When lovely sleep in armless

Denk je dan door te veinzen

Slaap, met een trotse minachting

Of met je sluwe afsluiting

Uw wrede ogen rusten

Om me uit mijn zicht te verdrijven

Wanneer slaap meer genot oplevert

Zo'n onschuldige schoonheidsversiering

En terwijl slapen geveinsd is

Mag ik geen kus stelen

Uw stille armen omarmen

O dat mijn slaap vervaagde

Zou op een trance lijken

Uw wrede ogen bedriegen

Van levendig gevoel bij rouwverwerking:

Moet mijn liefde dan vergelden?

Uw liefde is onvriendelijk ondanks

Terwijl woede moedig triomfeerde

In schoonheid zoete schande:

En Liv'd in een zoete omhelzing

Van haar die zo koud van me hield

Moet dan mijn liefde streven

Verboden geneugten verlangen

Tot nu toe de plicht overschrijden

Die deugd is te danken aan schoonheid?

Geen liefde zoek geen gelukzaligheid

Meer dan een simpele kus:

Want dergelijk bedrog is onschadelijk

Maar kus een duizendvoudig

Want kussen kan vet zijn

Wanneer heerlijk slapen in armloos