Hieronder staat de songtekst van het nummer Im Bizarren Theater , artiest - Nocte Obducta met vertaling
Originele tekst met vertaling
Nocte Obducta
Ein Wind fährt durch den Hain schlank gewachs’ner junger Bäume
Kommend von dem Friedhof hinter dem brachliegenden Feld
Wispert, was die Gräber ihm von bittersüßen Tod erzählten
Ein off’nes Grab, ein Grabeswind, als schwarz der Vorhang fällt
Todgebund’ne Liebe haucht den Judaskuß auf warme Lippen
Verrät den Born des Lebens an des Todes ew’ge Gunst
Romantik trägt die Trauer voller Würde wie ein stolzes Banner
Ein Todgeweihter Poet der Liebe gibt sich hin der schwarzen Kunst
Willkommen im bizarren Theater morbider Romantik
Ein Skript aus der Gruft
Wir trieben durch verbotene Meere
Jenseits der Vernunft… zu sündigen Gestaden
Wir labten uns an verbotenen Früchten
Und die Einsamkeit… starb in unseren Armen
…ein Rosenstrauch…
…ein gift’ger Dorn…
Ihr Blut unsagbar lieblich sprang
Von wo der Dorn ins Fleische drang
Benetzte süß ihr Hochzeitskleide
Prachtvoll rot auf weißer Seide
Als dieser Körper, der so zart
So schwer in meinen Armen ward
Und dumpf auf schmutz’ge Erde sank
Als ich schon längst mich abgewandt
Melpomere führte mich — schwermüt'ger Tanz in trübem Takt
Ein Totengräber wachte schreiend auf und sah den letzten Akt
Ich taumelte, dem Tanz entrissen zum Grabesschmuck am Bühnenrand
Melpomere hob zum Abschied eine blutverzierte Hand
Euterpe spielte leise den alt geword’nen Tag zu Grabe
Ich lächelte ob der Schönheit des Hefts, das aus der Brust mir ragte
Requiem!!!
Verehrtes Publikum
Andächtig senkt die verwirrten Häupter
Gedenket derer, die verstorben, denn sie sollen eure Gefährten sein…
Een wind drijft door het bos van slanke jonge bomen
Komende van het kerkhof achter het braakliggende veld
Fluistert wat de graven hem vertelden over de bitterzoete dood
Een open graf, een zware wind, terwijl het zwarte gordijn valt
Doodgebonden liefde ademt de kus van Judas op warme lippen
Verraadt de lente van het leven tot de eeuwige gunst van de dood
Romantiek draagt verdriet met waardigheid als een trots vaandel
Een stervende dichter van liefde geeft zich over aan zwarte kunst
Welkom in het bizarre theater van morbide romantiek
Een script uit de crypte
We dreven door verboden zeeën
Voorbij de rede... naar zondige kusten
We hebben ons tegoed gedaan aan verboden vruchten
En de eenzaamheid... stierf in onze armen
...een rozenstruik...
...een giftige doorn...
Haar bloed spoot onuitsprekelijk lief
Van waar de doorn het vlees binnendrong
Heeft haar trouwjurk zoet nat gemaakt
Prachtig rood op witte zijde
Dan dit lichaam dat zo zacht is
Zo zwaar in mijn armen
En zonk dof op vuile aarde
Als ik me allang heb afgewend
Melpomere leidde me - melancholische dans in duistere beat
Een doodgraver werd schreeuwend wakker en zag de laatste handeling
Ik wankelde, verscheurd van de dans naar de grafversieringen aan de rand van het podium
Melpomere stak een met bloed bedekte hand op ter afscheid
Euterpe speelde stilletjes de oude dag naar het graf
Ik glimlachte om de schoonheid van het handvat dat uit mijn borst stak
Requiem!!!
Beste publiek
Eerbiedig laat de verwarde hoofden zakken
Denk aan degenen die zijn gestorven, want zij zullen uw metgezellen zijn...
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt