Corners Of My Mind - Nikka Costa

Meet me in the stillness

Away from all this madness

I’ll give you a piece of me

If you’ll give me a moment

To let you into the corners of my mind

I looked into a stranger

And found my soul waiting there

It hit me like a siren

To see myself everywhere

And I saw that I knew him like the corners of my mind

And like every other soul

You feel the night come on hard & go slow

And life goes on and on and it goes

In the corners of my mind

So shed your skin for me

Let’s pull back the covers

There’s so much about ourselves

We’ve yet to discover

So won’t you let me in to the corners of your mind

We pass on chances with our eyes to the ground

It only takes a minute to see what’s around

But instead we choose to reside in the corners of our minds

So I stand before you now

Faulty but not broken

Fragile like the break of day

And sometimes sad like words unspoken

But I’ll let you in

I’ll let you in to the corners of my mind

And like every other soul

You feel the night come on hard and go slow

And life goes on and on and it goes

In the corners of my mind

The corners of my mind

Ontmoet me in de stilte

Weg van al deze waanzin

Ik geef je een stukje van mij

Als je me even de tijd geeft

Om je in de hoeken van mijn geest te laten komen

Ik keek naar een vreemdeling

En vond mijn ziel daar te wachten

Het trof me als een sirene

Om mezelf overal te zien

En ik zag dat ik hem kende als de uithoeken van mijn geest

En zoals elke andere ziel

Je voelt dat de nacht hard opkomt en langzaam gaat

En het leven gaat door en door en het gaat door

In de hoeken van mijn geest

Dus gooi je huid voor mij weg

Laten we de dekens terugtrekken

Er is zoveel over onszelf

We moeten nog ontdekken

Dus wil je me niet binnenlaten in de hoeken van je geest?

We geven kansen door met onze ogen naar de grond

Het duurt maar een minuut om te zien wat er in de buurt is

Maar in plaats daarvan kiezen we ervoor om in de hoeken van onze geest te verblijven

Dus ik sta nu voor je

Defect maar niet kapot

Breekbaar als het aanbreken van de dag

En soms verdrietig als onuitgesproken woorden

Maar ik laat je binnen

Ik laat je in tot in de hoeken van mijn geest

En zoals elke andere ziel

Je voelt dat de nacht hard opkomt en langzaam gaat

En het leven gaat door en door en het gaat door

In de hoeken van mijn geest

De hoeken van mijn geest