Senza Rabbia (Sempre Impassibile) - Niccolò Fabi

Soffocherò dentro di me il bisogno di urlare

E i dubbi che ho

Lei mi vuole così, questo è il ruolo per me

Condannato a distinguermi per calma e virtù

Se non esce fuori adesso rischia

Di distruggermi

Ma non solo con il sangue si può esprimere

La mia rabbia per aver coraggio

E mi fa rabbia non riuscire ad esprimere

Questa rabbia di dover fare il saggio

Senza rabbia sempre impassibile

Sorriderò anche quando non mi va

Perché è quello che lei si aspetta da me

Nasconderò la presunzione che ho

Educato da sempre ad una falsa umiltà

Vorrei però non posso vorrei tanto dirtelo

Che sto male non riesco più a nascondere

La mia rabbia per aver coraggio

E mi fa rabbia non riuscire ad esprimere

Questa rabbia di dover fare il saggio

Senza rabbia sempre impassibile

Ik zal in mij de drang om te schreeuwen verstikken

En de twijfels die ik heb

Ze wil me zo, dit is de rol voor mij

Veroordeeld om mezelf te onderscheiden vanwege kalmte en deugdzaamheid

Als hij er nu niet uitkomt, riskeert hij het

Om mij te vernietigen

Maar niet alleen met bloed kan het worden uitgedrukt

Mijn woede omdat ik moed heb

En het maakt me boos dat ik het niet kan uiten

Deze woede om wijs te moeten zijn

Zonder woede, altijd onbewogen

Ik zal glimlachen, zelfs als ik er geen zin in heb

Want dat is wat ze van me verwacht

Ik zal het vermoeden dat ik heb verbergen

Altijd opgevoed tot een valse nederigheid

Ik zou willen, maar ik kan het niet, ik zou je zo veel willen vertellen

Dat ik ziek ben kan ik niet langer verbergen

Mijn woede omdat ik moed heb

En het maakt me boos dat ik het niet kan uiten

Deze woede om wijs te moeten zijn

Zonder woede, altijd onbewogen