La Promessa - Niccolò Fabi

Il giorno in cui sei arrivata si è aperta una porta su un mondo che non

conoscevo

hai portato con te una parte di me

che adesso è il mio vanto

mi hai trovato abbracciato a un ricordo

seduto e annoiato davanti a uno specchio

ho sentito di avere il permesso

di chiudere gli occhi e aprire le braccia

ora è possibile spingerci insieme

oltre i confini del tempo

come certe idee come le maree

come le promesse

è possibile andare lontano senza avere paura

come certe idee come le maree

come le promesse che si fanno

adesso siamo compagni di vita

di vita sognata e di sopravvivenza

la nostra casa è arredata con i tuoi colori

e con le mie parole

i nostri libri mescolati insieme intrecciano

e fondono le nostre storie

ma i segreti nascosti in ogni rapporto

quelli non si raccontano

il nostro amore si sporca le mani

ogni giorno nel fango

più di certe idee più delle maree

più delle certezze

il nostro amore è sospeso nel vuoto

ma con i piedi per terra

più di certe idee più delle maree

più delle certezze che si hanno

tu sei la luce e la pace

la comprensione della sofferenza

io sono la voce e la direzione

le spalle e la malinconia

così abbiamo unito anche il sangue

per coltivare il nostro giardino

e per quanto saremo capaci di farlo

noi lo custodiremo

se potessimo spingerci insieme oltre

i confini del tempo

come certe idee come le maree

come le promesse

se potessimo andare lontano

senza avere paura

come certe idee come le maree

questa è la promessa che ti faccio

De dag dat je aankwam, ging er een deur open naar een wereld die dat niet is

ik wist

je hebt een deel van mij meegebracht

dat is nu mijn trots

je vond me knuffelen met een herinnering

zitten en verveeld voor een spiegel

Ik voelde dat ik toestemming had

om je ogen te sluiten en je armen te openen

nu is het mogelijk om ons samen te duwen

voorbij de grenzen van de tijd

hou van bepaalde ideeën zoals getijden

zoals de beloften

het is mogelijk om ver te gaan zonder angst

hou van bepaalde ideeën zoals getijden

zoals de beloften die je doet

nu zijn we levensgezellen

van gedroomd leven en overleven

ons huis is versierd met jouw kleuren

en met mijn woorden

onze boeken vermengd met elkaar verweven

en meng onze verhalen

maar de geheimen verborgen in elke relatie

die worden niet verteld

onze liefde maakt zijn handen vuil

elke dag in de modder

meer dan bepaalde ideeën meer dan de getijden

meer dan zekerheden

onze liefde is opgeschort in de leegte

maar met je voeten op de grond

meer dan bepaalde ideeën meer dan de getijden

meer dan de zekerheden die je hebt

jij bent het licht en de vrede

het begrip van lijden

Ik ben de stem en de richting

schouders en melancholie

dus wij sloten ons ook aan bij het bloed

om onze tuin te cultiveren

en voor zover we het kunnen doen

we zullen het houden

als we samen verder konden komen

de grenzen van de tijd

hou van bepaalde ideeën zoals getijden

zoals de beloften

als we ver konden komen

zonder bang te zijn

hou van bepaalde ideeën zoals getijden

dit is de belofte die ik je doe