Elementare - Niccolò Fabi

Elementare come un bacio in una favola

Elementare come il sonno la domenica

Elementare come un’altalena libera

Elementare come un pallone che rotola

Un uomo sta seduto con un’ombra accanto

Osserva l’ingresso del suo labirinto

Ma il futuro che lo insegue, il passato gli è davanti, ma lui, lui resta li,

con la testa sul volante e un piede sopra il freno all’incrocio tra il niente

e una vita indegna

Ma una mano leggera gli sfiora dolce il viso e tutto all’improvviso è

Elementare come un bacio in una favola

Elementare come il sonno la domenica

Elementare come un’altalena libera

Elementare come un pallone che rotola

Un uomo che cammina lungo un

Precipizio, sembra indifferente e non guarda in basso

Con quella sensazione di essere immortale di chi ha perso tutto

Poi vede quella stanza in fondo al corridoio, quella in cui quando si entra

tutto quanto è buio

Così afferra la maniglia respira, chiude gli occhi, apre la porta e tutto è li

Elementare come un bacio in una favola

Elementare come il sonno la domenica

Elementare come un’altalena libera

Elementare come un pallone che rotola

…che rotola che rotola che rotola che rotola…

Zo elementair als een kus in een sprookje

Zo elementair als slapen op zondag

Elementair als een vrije schommel

Zo elementair als een rollende ballon

Er zit een man met een schaduw naast hem

Kijk naar de ingang van het labyrint

Maar de toekomst die hem achtervolgt, het verleden ligt voor hem, maar hij, hij blijft daar,

met je hoofd op het stuur en een voet op de rem op de kruising van niets

en een onwaardig leven

Maar een lichte hand raakt zachtjes zijn gezicht aan en ineens is alles

Zo elementair als een kus in een sprookje

Zo elementair als slapen op zondag

Elementair als een vrije schommel

Zo elementair als een rollende ballon

Een man die langs een

Afgrond, hij lijkt onverschillig en kijkt niet naar beneden

Met dat gevoel onsterfelijk te zijn van iemand die alles heeft verloren

Dan ziet hij die kamer in de gang, die je binnengaat als je binnenkomt

alles is donker

Dus hij grijpt de hendel, ademt, sluit zijn ogen, opent de deur en alles is er

Zo elementair als een kus in een sprookje

Zo elementair als slapen op zondag

Elementair als een vrije schommel

Zo elementair als een rollende ballon

... dat rolt dat rolt dat rolt dat rolt ...