Risveglio - Niccolò Fabi

Finestre aperte a fare entrare aria buona

E lettere venute da lontano

La mia vittoria è stringerti la mano

E passeggiare

Nuova luce e vento sulle ragnatele

Un appuntamento dato senza orario

Dove s’incontrano le rette parallele

Ed aspettare

E il solito risveglio non è più lo stesso

La solita finestra non è più la stessa

Io non voglio andare via da tutto questo

O almeno non adesso

Amore che ha scoperto dove mi nascondevo

Mi fa sentire nato in questo istante

Poi due bocche unite che si aprono lentamente

E respirare

E il solito respiro non è più lo stesso

La solita finestra non è più la stessa

Il solito orizzonte non è più lo stesso

Io non voglio andare via da tutto questo

O almeno non adesso

Ramen open om frisse lucht binnen te laten

En brieven van ver

Mijn overwinning is om je de hand te schudden

en wandelen

Nieuw licht en wind op de spinnenwebben

Een afspraak gegeven zonder tijd

Waar evenwijdige lijnen elkaar ontmoeten

En wacht

En het gebruikelijke ontwaken is niet meer hetzelfde

Het gebruikelijke venster is niet meer hetzelfde

Ik wil niet weggaan van dit alles

Of in ieder geval nu niet

Liefde die ontdekte waar ik me verstopte

Ik voel me geboren in dit moment

Toen kwamen er twee monden bij elkaar die langzaam opengingen

en ademen

En de gebruikelijke ademhaling is niet meer hetzelfde

Het gebruikelijke venster is niet meer hetzelfde

De gebruikelijke horizon is niet meer hetzelfde

Ik wil niet weggaan van dit alles

Of in ieder geval nu niet