Prima Della Tempesta - Niccolò Fabi

Torneranno gli animali

Ad occupare il loro posto

E gli umani nelle grotte

A disegnare sopra i muri

E il profeta con la barba

Salirà sulla montagna

E in regalo avrà una mappa

Per scappare sulla luna

Finiranno i tempi accesi

Degli onori ad ogni costo

Degli allori sbandierati

O sfregi in faccia agli indifesi

E i mercanti come è giusto

Affogheranno in un pantano

Dietro a truffe ed oro fuso

Dalla loro stessa mano

E così sia, disse l’uomo

Alla finestra guardando il cielo

Prima della tempesta

Non c'è storia, non mi provocare

Disse il mare, prima della tempesta

Cercheranno i miliardari

Di sfuggire al camposanto

Ma uno scherzo del destino

Li accomuna ai mendicanti

Cominciamo ad insegnare

La gentilezza nelle scuole

Che non è dote da educante

Ma virtù da cavaliere

E così sia, disse l’uomo

Alla sua festa

Mangiate tutti

Prima della tempesta

Non c'è tempo, non mi provocare

Disse il mare, prima della tempesta

De dieren zullen terugkeren

Om hun plaats in te nemen

En de mensen in de grotten

Om op de muren te tekenen

En de bebaarde profeet

Hij gaat de berg op

En hij krijgt een kaart cadeau

Om te ontsnappen naar de maan

De brandtijden zullen eindigen

Eer tegen elke prijs

Laurels pronkten

Of sla de hulpeloze in het gezicht

En de handelaren zoals het hoort

Ze zullen verdrinken in een moeras

Achter oplichting en gesmolten goud

Uit eigen hand

Het zij zo, zei de man

Bij het raam kijkend naar de lucht

Voor de storm

Er is geen verhaal, provoceer me niet

Zei de zee, voor de storm

Ze zullen op zoek gaan naar de miljardairs

Om te ontsnappen aan de begraafplaats

Maar een speling van het lot

Het verenigt hen met bedelaars

Laten we beginnen met lesgeven

Vriendelijkheid op scholen

Wat niet de bruidsschat van een opvoeder is

Maar de deugd van een ridder

Het zij zo, zei de man

op zijn feestje

Iedereen eet

Voor de storm

Er is geen tijd, provoceer me niet

Zei de zee, voor de storm