La Bellezza - Niccolò Fabi

Sai che il giorno s’impara

Ed è subito sera salutiamoci

Sai che chi si ferma è perduto

Ma si perde tutto chi non si ferma mai

Sai che è ben poca certezza

Ma spesso consola e rischiara

È profumo e candela la bellezza

Sai che un fatto convince

Più di ogni pensiero tocchiamoci

Sai che chi di notte non dorme

Consuma più in fretta il tempo che ha

Non si smette di fumare

In un giorno qualunque

Anche il vuoto si apprezza

È meraviglia perversa la bellezza

Eppure ci manca sempre qualcosa

In fondo ci manca sempre qualcosa

Sai che c'è chi non si ferisce

Ma s’infastidisce soltanto

Così vedere una stella di giorno

Come un’ombra di notte salva dalla realtà

Sei di passaggio godi il tuo turno

Anche se c'è chi disprezza

È un’amante fedele la bellezza

Eppure ci manca sempre qualcosa

La vita è una corsa meravigliosa

Eppure ci manca sempre qualcosa

Je weet dat de dag is geleerd

En het is nu avond laten we afscheid nemen

Je weet dat wie stopt, verloren is

Maar alles is verloren wie nooit stopt

Je weet dat er heel weinig zekerheid is

Maar het troost en verlicht vaak

Schoonheid is parfum en kaars

Je weet dat één feit overtuigt

Laten we elkaar meer dan enige gedachte aanraken

Weet je wie 's nachts niet slaapt

Het verbruikt de tijd die het heeft sneller op

Je stopt niet met roken

Op een gewone dag

Leegte wordt ook gewaardeerd

Schoonheid is een pervers wonder

Toch missen we altijd iets

We missen tenslotte altijd iets

Je weet dat er mensen zijn die niet gewond raken

Maar het irriteert hem gewoon

Dus overdag een ster zien

Als een schaduw 's nachts, redt het je van de realiteit

Je bent op doorreis, geniet van je beurt

Zelfs als er mensen zijn die verachten

Schoonheid is een trouwe minnaar

Toch missen we altijd iets

Het leven is een prachtige rit

Toch missen we altijd iets