Filosofia Agricola - Niccolò Fabi

Verranno giorni limpidi

Come i primi di

Quest’anno

Ritorneremo liberi

Come quelli che

Non sanno

Chiaro è che non vincerò

Contro i cumuli

Di memoria

Ma il vento che li agita

Sarà l’ultimo

Ad arrendersi

E poi sarà bellissimo

Di te dipingermi

L’interno

Se mai potessi scegliere

Io mi addormenterei

Più che felice fertile

Se la filosofia

Diventa agricola

La terra che ci ospita

Comunque è l’ultima

A decidere

Se avessi meno nostalgia

Saprei conoscere

Godermi e crescere

E invece assisto immobile

Al mio nascondermi

E scivolare via

Da qui

Come l’acqua passerà

Come l’acqua passerà

Come l’acqua passerà

Come l’acqua passerà

Come l’acqua passerà

Come l’acqua passerà

Come l’acqua passerà

Come l’acqua passerà

Verranno giorni limpidi

Come i primi di

Quest’anno

Verranno giorni limpidi

Come i primi di

Quest’anno

Ritorneremo liberi

Come quelli che

Non sanno

Er komen heldere dagen

Zoals de eerste van

Dit jaar

We zullen weer vrij zijn

Zoals degenen die

Ze weten niet

Het is duidelijk dat ik niet zal winnen

Tegen de hopen

van geheugen

Maar de wind die hen beroert

Het zal de laatste zijn

Zich overgeven

En dan wordt het mooi

Dan schilder je mij

Het interieur

Als je ooit zou kunnen kiezen

ik zou in slaap vallen

Meer dan gelukkig vruchtbaar

Als filosofie

Word agrarisch

Het land dat ons herbergt

Het is echter de laatste

Beslissen

Als ik minder nostalgie had

ik zou het weten

Geniet en groei

En in plaats daarvan kijk ik roerloos

naar mijn schuilplaats

En wegglippen

Vanaf hier

Hoe het water zal passeren

Hoe het water zal passeren

Hoe het water zal passeren

Hoe het water zal passeren

Hoe het water zal passeren

Hoe het water zal passeren

Hoe het water zal passeren

Hoe het water zal passeren

Er komen heldere dagen

Zoals de eerste van

Dit jaar

Er komen heldere dagen

Zoals de eerste van

Dit jaar

We zullen weer vrij zijn

Zoals degenen die

Ze weten niet