Ecco - Niccolò Fabi

I pezzi di vetro sparsi per terra

Tornano di nuovo vicini

Risalgono l’aria

Sullo scaffale riappare un bicchiere

Ecco

La barca persa nella tempesta

Ha eliche che girano al contrario

Naviga indietro nella sua scia

E torna salva nel porto

Ecco

Io certo non ti lascerò mai andare

Ecco

Di certo non ti lascerò sparire

Ecco

Ecco

Una freccia piantata in un ramo

Esce piano dalla corteccia

E compie il suo tragitto al contrario

E ritorna al suo arco

Ecco

Ll’uomo vecchio con le sue rughe

Sta aspettando le ultime ore

E un attimo prima di chiudere gli occhi sente di nuovo un vagito

Ecco

Io certo non ti lascerò mai andare

Ecco

Di certo non ti lascerò sparire

Ecco

Io certo non ti lascerò mai andare

Di certo non ti lascerò sparire

De stukjes glas verspreid over de grond

Ze komen weer dichtbij

Ze stijgen op in de lucht

Er verschijnt weer een glas op de plank

Hier ben je

De boot verloren in de storm

Het heeft propellers die in omgekeerde richting draaien

Navigeer terug in zijn kielzog

En veilig terug naar de haven

Hier ben je

Ik zal je zeker nooit laten gaan

Hier ben je

Ik laat je zeker niet verdwijnen

Hier ben je

Hier ben je

Een pijl geplant in een tak

Het komt langzaam uit de schors

En het maakt zijn reis in omgekeerde richting

En hij keert terug naar zijn boog

Hier ben je

De oude man met zijn rimpels

Hij wacht de laatste uren

En even voordat hij zijn ogen sluit hoort hij weer een kreet

Hier ben je

Ik zal je zeker nooit laten gaan

Hier ben je

Ik laat je zeker niet verdwijnen

Hier ben je

Ik zal je zeker nooit laten gaan

Ik laat je zeker niet verdwijnen