Strogoula - New Model Army

Am I ever going to wake?

I’m still there on the switchback roads

Up and up in the still of the afternoon

Past trees and rocks and on up into the clouds

Swirling, drifting, hiding everything

Like the lies, like the lies I told you

And in the village square

Gathered before the feast, all eyes to the South

And suddenly the mist drew back and there it was

Strogoula — King of Mountains

Like the truth, immovable and all laid bare

I turned around and saw you

You were falling, falling, faster falling

Tumbling rivers, broken bridges, down through canyons

Falling, falling, rushing water, falling

You can’t choose who you love

No, no, no — you can’t choose who you love

But you should never be there silently denying your own heart

As you listen and the cock crows once, twice, three times

As the day breaks

So am I ever going to wake?

From the smiling faces around the screaming child

Who must be taught well and soon

That love is hard and cruel

And you only respect the things that you can’t break

For protection comes at a price that you must pay

And pay and pay and pay

And you can’t choose who you love.

You can’t choose who you love

No explanation or reason can ever be enough

But you should never be there silently denying your own heart

As you listen and the cock crows once, twice, three times

As the day breaks

Zal ik ooit wakker worden?

Ik ben er nog steeds op de terugweg

Op en op in de stilte van de middag

Langs bomen en rotsen en verder de wolken in

Wervelen, drijven, alles verbergen

Zoals de leugens, zoals de leugens die ik je vertelde

En op het dorpsplein

Verzameld voor het feest, alle ogen gericht op het zuiden

En plotseling trok de mist terug en daar was hij

Strogoula — Koning van de bergen

Als de waarheid, onbeweeglijk en allemaal blootgelegd

Ik draaide me om en zag je

Je viel, viel, viel sneller

Tuimelende rivieren, kapotte bruggen, naar beneden door canyons

Vallen, vallen, stromend water, vallen

Je kunt niet kiezen van wie je houdt

Nee, nee, nee — je kunt niet kiezen van wie je houdt

Maar je zou daar nooit in stilte je eigen hart moeten ontkennen

Terwijl je luistert en de haan een, twee, drie keer kraait

Als de dag aanbreekt

Dus ga ik ooit wakker worden?

Van de lachende gezichten rond het schreeuwende kind

Wie moet goed en snel worden onderwezen?

Die liefde is hard en wreed

En je respecteert alleen de dingen die je niet kunt breken

Voor bescherming heeft een prijs die u moet betalen

En betalen en betalen en betalen

En je kunt niet kiezen van wie je houdt.

Je kunt niet kiezen van wie je houdt

Geen enkele uitleg of reden kan ooit genoeg zijn

Maar je zou daar nooit in stilte je eigen hart moeten ontkennen

Terwijl je luistert en de haan een, twee, drie keer kraait

Als de dag aanbreekt