Passing Through - New Model Army

I was in a hurry, I hit the road young

I wasn’t going anywhere, I just had to run

I said I am certain in what I know

I thought the branches waving made the wind blow

I built a castle from stones that I found along the way from the walls my

colours flew

I screamed out what I’ve made is mine, but it wasn’t really true

I’m passing through

I’m only passing through

We’re in a quiet nighttime cafe on the roads heading east

We are a rich man, poor man, beggar-man, thief

Over in the corner the machines play themselves

Outside is empty all fogbound roads

The woman serving coffee has a tired-out smile and a kid back at home

And all these decisions we make along the way, we just fall into

We’re passing through

We’re passing through

By moonlit pools we fashioned ourselves from pieces of bone

We climbed high in the mountains and carved our names deep in the stone

It will all be gone, weathered away

Back to where we came from

There’s nothing to lose, nothing to lose

There’s nothing to lose, no, nothing to lose

Look up to the sky (nothing to lose)

Look up to the heavens (nothing to lose)

It’s easy to imagine (nothing to lose)

That that’s where we’re heading (nothing to lose)

I was in a hurry, I hit the road young

I wasn’t going anywhere, I just had to run

And I grasped it all like a child for something to hold onto

Like once I believed that the waves moved the water, now I know it isn’t true

They’re passing through

They’re passing through

With nothing to lose, nothing to lose

And so what happened made a mockery of everything you thought you knew

The children that were part of you, they were only passing through

Winds will change direction, grace and light will once again fall on you

It will be over soon

It will be over soon

Ik had haast, ik ging jong op pad

Ik ging nergens heen, ik moest gewoon rennen

Ik zei dat ik zeker ben van wat ik weet

Ik dacht dat de zwaaiende takken de wind deden waaien

Ik bouwde een kasteel van stenen die ik onderweg van de muren vond, mijn

kleuren vlogen

Ik schreeuwde dat wat ik heb gemaakt van mij is, maar het was niet echt waar

Ik passeer door

Ik ben alleen op doorreis

We zijn in een rustig nachtcafé op de wegen naar het oosten

We zijn een rijke man, arme man, bedelaar, dief

In de hoek spelen de machines zichzelf

Buiten is leeg alle mistige wegen

De vrouw die koffie serveert heeft een vermoeide glimlach en een kind thuis

En bij al deze beslissingen die we onderweg nemen, vallen we gewoon in

We passeren

We passeren

Bij maanverlichte poelen hebben we onszelf gevormd uit stukjes bot

We klommen hoog in de bergen en sneden onze namen diep in de steen

Het zal allemaal weg zijn, verweerd weg

Terug naar waar we vandaan komen

Er is niets te verliezen, niets te verliezen

Er is niets te verliezen, nee, niets te verliezen

Kijk omhoog naar de lucht (niets te verliezen)

Kijk omhoog naar de hemel (niets te verliezen)

Het is gemakkelijk voor te stellen (niets te verliezen)

Dat is waar we naartoe gaan (niets te verliezen)

Ik had haast, ik ging jong op pad

Ik ging nergens heen, ik moest gewoon rennen

En ik greep het allemaal als een kind om iets vast te houden

Zoals ik ooit geloofde dat de golven het water bewogen, nu weet ik dat het niet waar is

Ze komen voorbij

Ze komen voorbij

Met niets te verliezen, niets te verliezen

En wat er gebeurde, maakte een aanfluiting van alles wat je dacht te weten

De kinderen die deel uitmaakten van jou, ze waren alleen op doorreis

Winden zullen van richting veranderen, gratie en licht zullen weer op je vallen

Het zal snel voorbij zijn

Het zal snel voorbij zijn