No Pain - New Model Army

Across the town on the other hill

Your lights glow from a different world

You always found a place to hide — nails and cross to lay beside;

With all the ghosts that we denied

Now, in rippled arcs across the sky, the great white birds of winter fly;

And the wheel turns, and people change — scattered ashes to the wind

And there’s no pain, there’s no pain, there’s no pain

A dry river in the blazing sun.

.

Your parched face and your callused hands

Behind us lie the arid lands

To say too much — well, it was not our way

And in the end there wasn’t much to say;

The scars are healed now anyway

And there’s no pain.. .

a dry river in the blazing sun.

.

And Abraham rose, took his only son, and knife and tinder

In his hand, and setting out across the desert and up into

The scrubland hills, he bound the boy Isaac to the stone

Raised the blade and waited for the miracle

But the wind blows silent across the hills, across the dead and the empty hills

Dead, like the god that never came

Like your face, the day that you turned away

There’s no pain.

.. a dry river in the blazing sun.

.

Aan de andere kant van de stad op de andere heuvel

Je lichten gloeien uit een andere wereld

Je vond altijd een plek om je te verstoppen - spijkers en kruis om naast te liggen;

Met alle geesten die we hebben ontkend

Nu, in golvende bogen langs de lucht, vliegen de grote witte vogels van de winter;

En het wiel draait, en mensen veranderen - verstrooide as in de wind

En er is geen pijn, er is geen pijn, er is geen pijn

Een droge rivier in de brandende zon.

.

Je uitgedroogde gezicht en je eeltige handen

Achter ons liggen de dorre landen

Te veel zeggen — nou, het was niet onze manier

En uiteindelijk was er niet veel te zeggen;

De littekens zijn nu toch genezen

En er is geen pijn...

een droge rivier in de brandende zon.

.

En Abraham stond op, nam zijn enige zoon en mes en tondel

In zijn hand, en op weg naar de andere kant van de woestijn en omhoog in

De heuvels met kreupelhout, hij bond de jongen Isaac aan de steen

Hef het mes op en wachtte op het wonder

Maar de wind waait stil over de heuvels, over de doden en de lege heuvels

Dood, zoals de god die nooit kwam

Zoals je gezicht, de dag dat je je afkeerde

Er is geen pijn.

.. een droge rivier in de brandende zon.

.