11 Years - New Model Army

Stevie said now don’t look round they’re watching us

Two girls in the corner of that dodgy club

And the grey eyes, the storm that I’ve come to know and wish for

Before I caught a breath, well, she was standing there

We walked the streets of our town just talking

And the dawn broke grey and freezing through the deserted blocks

Just when your life is stale and there’s reason there for everything

Something comes to kick you up inside

Eleven sweet years and no nearer home

A hundred thousands miles through this battle zone

Still high on the wire above the hollow darkness

Trying not to look down

No Rest for the wicked is still how it goes

Twisted up and turning in my bed alone

And separation pains like a blunted amputation

Pushing endless coins in the telephone

Eleven sweet years and no nearer home

A hundred thousands miles through this battle zone

Still high on the wire above the hollow darkness

Trying not to look down

So rest in these open arms and lie until they come for you

And tell me everything you’ve ever felt, tell me everything you want to see.

.

Forever running even when we are standing still

Driven on and fired up as the whirlwinds blow

And shouting out inside «I'm proud of you, I’m proud of you»

Ten thousand footsteps echo down the Brixton Road

Eleven sweet years and no nearer home

A hundred thousands miles through this battle zone

Still high on the wire above the hollow darkness

Trying not to look down

Stevie zei: kijk nu niet om, ze houden ons in de gaten

Twee meisjes in de hoek van die louche club

En de grijze ogen, de storm die ik heb leren kennen en waarnaar ik heb verlangd

Voordat ik op adem kwam, stond ze daar

We liepen door de straten van onze stad, gewoon aan het praten

En de dageraad brak grijs en ijskoud door de verlaten blokken

Net als je leven oud is en er voor alles een reden is

Er komt iets bij je van binnen

Elf mooie jaren en niet dichter bij huis

Honderdduizenden mijlen door dit strijdgebied

Nog steeds hoog op de draad boven de holle duisternis

Proberen niet naar beneden te kijken

Geen rust voor de goddelozen is nog steeds hoe het gaat

Verdraaid en alleen in mijn bed gedraaid

En scheidingspijnen als een botte amputatie

Eindeloze munten in de telefoon duwen

Elf mooie jaren en niet dichter bij huis

Honderdduizenden mijlen door dit strijdgebied

Nog steeds hoog op de draad boven de holle duisternis

Proberen niet naar beneden te kijken

Dus rust in deze open armen en lig totdat ze je komen halen

En vertel me alles wat je ooit hebt gevoeld, vertel me alles wat je wilt zien.

.

Voor altijd rennen, zelfs als we stilstaan

Doorgereden en aangevuurd terwijl de wervelwinden waaien

En van binnen schreeuwend: "Ik ben trots op je, ik ben trots op je"

Tienduizend voetstappen echoën langs de Brixton Road

Elf mooie jaren en niet dichter bij huis

Honderdduizenden mijlen door dit strijdgebied

Nog steeds hoog op de draad boven de holle duisternis

Proberen niet naar beneden te kijken