Quando era ora - Nek

Oggi ti ritrovi qui da capo

Per ogni passo avanti ne fai due indietro

Magari lui sarebbe andato via lo stesso

Ma dire scusa non è cosa tua del resto

Ha meno forza chi condanna e poi si volta

Di chi rimane sotto tiro ma ti ascolta

E adesso amica mia da cosa ti difendi

Dal cuore o da quel pianto che sta lì tra i denti

Ci sono storie che non finiscono mai

E poi macerie che sono quello che vuoi

E adesso in quella stanza fai la guerra con te

Ce l’hai col cielo mentre ti accorgi che

Quando era ora di una parola in più

Quando era ora, ora sei solo tu

E vuoi gridare ma non sai contro chi

E puoi dire e ridire che, che non doveva andare così

Credimi la verità divide

Amarsi può salvarti come poi ti uccide

E tu sei in bilico che guardi la tempesta

Cosí hai capito che non tornerai la stessa

Ci sono segni che non si tolgono mai

E un sasso nella gola prova a dirti chi sei

L’orgoglio é un vecchio avaro che fa i conti per sè

Gli hai dato retta ma riconosci che

Quando era ora di una parola in più

Quando era ora, ora sei solo tu

E vuoi gridare ma non sai contro chi

Ti trovi a dire e ridire non c'è niente da fare

Quando era ora e adesso non é piú

Quando bastava non ci credevi tu

Puoi riportare il tempo fino a qui

Portergli dire, ridire per oggi non finisce così

Non finisce così

Quando era ora

Ci sono porte che non si chiudono mai

E sentieri che solo in due prenderai

Dalla rabbia al perdono la distanza qual è

Quella che non vedi tra lui e te

Quando era ora di una parola in piú

Quando era ora, ora sei solo tu

E vuoi gridare ma non sai contro chi

E puoi dire e ridire che, che non doveva andare così

E non finisce così

Quando era ora

Non doveva andare così

Vandaag vind je jezelf hier weer helemaal opnieuw

Voor elke stap vooruit zet je twee stappen terug

Misschien was hij toch weggegaan

Maar sorry zeggen is toch niet jouw ding

Degenen die veroordelen en zich dan omdraaien hebben minder kracht

Van degenen die onder vuur blijven maar naar je luisteren

En nu mijn vriend, waar verdedig je jezelf tegen?

Vanuit het hart of vanuit die kreet die tussen de tanden zit

Er zijn verhalen die nooit eindigen

En dan puin dat is wat je wilt

En nu in die kamer maak je oorlog met jou

Je bent boos op de lucht terwijl je dat beseft

Toen het tijd was voor nog een woord

Toen het tijd was, ben jij het nu

En je wilt schreeuwen, maar je weet niet tegen wie?

En je kunt keer op keer zeggen dat het niet zo had moeten zijn

Geloof me de waarheid verdeelt

Van elkaar houden kan je redden omdat het je doodt

En je bent in balans terwijl je naar de storm kijkt

Zodat je begrijpt dat je niet meer dezelfde zult zijn

Er zijn borden die nooit van de grond komen

En een steen in de keel probeert je te vertellen wie je bent

Trots is een oude vrek die de rekeningen voor zichzelf doet

Je hebt naar hem geluisterd, maar dat herken je

Toen het tijd was voor nog een woord

Toen het tijd was, ben jij het nu

En je wilt schreeuwen, maar je weet niet tegen wie?

Je merkt dat je zegt en zegt dat je niets kunt doen

Toen het nu was en nu is het niet meer

Toen het genoeg was, geloofde je het niet

U kunt de tijd tot hier melden

Hem laten zeggen, herhalen voor vandaag eindigt niet zo

Zo eindigt het niet

Toen het tijd was

Er zijn deuren die nooit sluiten

En paden die slechts twee zullen nemen

Van woede naar vergeving, de afstand die is

Degene die je niet ziet tussen hem en jou

Toen het tijd was voor nog een woord

Toen het tijd was, ben jij het nu

En je wilt schreeuwen, maar je weet niet tegen wie?

En je kunt keer op keer zeggen dat het niet zo had moeten zijn

En zo eindigt het niet

Toen het tijd was

Het had niet zo moeten zijn