Nella stanza 26 - Nek

Quell’insegna al neon

Dice si poi no

È l’incerto stato d’animo che hai

Non ce la fai

Ma dagli uomini

Che ti abbracciano

E ti rubano dagli occhi l’allegria

Non puoi andar via

Non puoi andar via

Se le lacrime

Ti aiutassero

Butteresti via il dolore che ora c'è

È dentro di te

Nella stanza 26

Tra quei fiori che non guardi mai

Dove vendi il corpo ad ore

Dove amarsi non è amore

E sdraiandoti vai via da te

Nella stanza 26

Dove incontri sempre un altro addio

Che ferisce il tuo bisogno d’affetto

In quel breve contatto che non c'è

L’uomo che non vuoi

L’uomo che non sai

Sta bussando alla tua porta già da un po'

Ma non gli aprirai

Come rondini

Imprendibili

Vanno liberi da un corpo stanco ormai

I pensieri che hai

Nella stanza 26

Tra quei fiori che non guardi mai

Se ti affacci vedi il mare

Ricominci a respirare

Poi ti perdi nella sua armonia

E hai il coraggio di andar via

Via da un mondo sporco che non vuoi

Via da un bacio che non ha tenerezze

Che non sa di carezze

E cammini lungo il mare

Nel suo lento respirare

Tu sei parte di quel tutto ormai

Nella stanza 26

Metti un fiore tra i capelli tuoi

Mentre l’alba nuova ti viene incontro

Nel profumo del vento

Dat neonbord

Hij zegt ja en dan nee

Het is de onzekere gemoedstoestand die je hebt

Je kan dit niet doen

Maar door mannen

Die jou knuffelen

En ze stelen het geluk uit je ogen

Je kunt niet weggaan

Je kunt niet weggaan

Als de tranen

Je helpen

Je zou de pijn die nu is weggooien

Het zit in jou

Op kamer 26

Tussen die bloemen waar je nooit naar kijkt

Waar je het lichaam per uur verkoopt

Waar van elkaar houden geen liefde is

En liggend ga je van je weg

Op kamer 26

Waar je altijd een ander afscheid ontmoet

Wat je behoefte aan genegenheid schaadt

In dat korte contact dat er niet is

De man die je niet wilt

De man die je niet kent

Er wordt al een tijdje op je deur geklopt

Maar je opent het niet

als zwaluwen

Onneembaar

Ze gaan nu vrij van een vermoeid lichaam

De gedachten die je hebt

Op kamer 26

Tussen die bloemen waar je nooit naar kijkt

Als je naar buiten kijkt, zie je de zee

Je begint weer te ademen

Dan verdwaal je in zijn harmonie

En je hebt de moed om te vertrekken

Ga weg uit een vieze wereld die je niet wilt

Weg van een kus die geen tederheid heeft

Dat smaakt niet naar liefkozingen

En je loopt langs de zee

In zijn langzame ademhaling

Je maakt nu deel uit van dat geheel

Op kamer 26

Zet een bloem in je haar

Terwijl de nieuwe dageraad je tegemoet komt

In de geur van de wind