Labirinto - Nek

Ti ho vista ieri a sera

Che camminavi in fretta

Avrei voluto darti una carezza e poi

In questa primavera

Che il sole ancora aspetta

Non so riuscito a dirti

Nemmeno come stai

Ma quante volte ormai la voglia di chiamarti sai

Di risentire la tua voce

Per poi convincermi che è inutile è così

Annegare nuovamente tra i miei brividi

Hei, tu dimmi se un modo c’e

Per ritornare io e te

Oppure se

E meglio che

Lasciamo perdere

E andiamo via

Adesso via per imparare a vivere

E te che resti li

Inmobile a pensare

Se hai voglia di scappare

O di restare qui

Catena che ci lega

E poi si spezza appena

Cerchiamo quell’abraccio

Che non si chiude mai

Sarebbe semplice

E forse invece non lo e

Capire veramente se davvero amore e

In ogni labirinto un’uscita sola c’e

Ma ora, ancora e come sempre nessuno sa dov'è

Hei, tu dimmi se un modo c’e

Per ritornare io e te

Oppure se

E meglio che

Lasciamo perdere

Andiamo via adesso via

Per imparare a vivere…

Perche siamo coi

Sensibili

E stiamo qui a rincorrerci

Fino a che poi

Sfiorandoci fuggiamo via da noi

E io mi chiedo quello che tu domandi a te

E gia finita oppure ancora un’emozione c’e

Hei, tu dirmi se

Un modo c’e

Per ritornare io e te

Oppure se

E meglio che

Lasciamo perdere

E andiamo via

Adesso via

Per imparare a vivere…

Perche siamo così

Sensibili

E stiamo qui a rincorrerci

Fino a che poi

Sfiarondoci fuggiamo via da noi

Ik zag je gisteravond

Dat je snel liep

Ik wilde je een streling geven en toen

In dit voorjaar

Dat de zon nog steeds wacht

Ik weet niet hoe ik het je moet vertellen

Zelfs niet hoe gaat het?

Maar hoe vaak ken je nu de wens om je te bellen?

Om je stem weer te horen

Om mij er dan van te overtuigen dat het nutteloos is, zo is het

Weer verdrinkend in mijn koude rillingen

Hé, vertel me of er een manier is

Om jou en mij terug te brengen

Of als

Het is beter dan dat

Laat maar

En laten we gaan

Nu op weg om te leren leven

En jij blijft daar

Onbeweeglijk om na te denken

Als je zin hebt om te ontsnappen

Of om hier te blijven

Keten die ons bindt

En dan breekt het gewoon

Laten we die omhelzing zoeken

Dat sluit nooit

Het zou simpel zijn

En misschien niet

Begrijp het echt als je echt van en houdt

Er is maar één uitgang in elk labyrint

Maar nu, opnieuw en zoals altijd, weet niemand waar hij is

Hé, vertel me of er een manier is

Om jou en mij terug te brengen

Of als

Het is beter dan dat

Laat maar

Laten we nu weggaan

Om te leren leven...

Omdat we met

Gevoelig

En we zitten hier achter elkaar aan

Tot dan

Als we onszelf aanraken, rennen we van ons weg

En ik vraag me af wat je van je vraagt

Het is al voorbij of er is nog een emotie

Hé, vertel je me of

Er is een weg

Om jou en mij terug te brengen

Of als

Het is beter dan dat

Laat maar

En laten we gaan

Nu weg

Om te leren leven...

Omdat we zo zijn

Gevoelig

En we zitten hier achter elkaar aan

Tot dan

Laten we van ons weglopen