Io no mai - Nek

Con una lettera mi hai dato l’addio,

e ogni parola ha cancellato l’idea,

di te che ho avuto in tutti questi anni miei,

e solo adesso capisco chi sei…

Pensavo fosse ben diverso tra noi,

e non mi oppongo se è poi quello che vuoi,

però io non ti avrei trattata così,

lo sai…

Io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai…

Mi hai condannato con la facilità,

di chi con la freddezza decide già,

senza degnarmi di uno sguardo un perchè,

sarebbe rimasto il rispetto per te,

hai fatto a pugni con la mia umanità,

ma poi ha vinto la tua stupidità,

però io non ti avrei trattata così,

lo sai…

Io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai…

Ma dov'è la realtà,

di sicuro non qui,

non è questo quel vivere da uomini,

mi hai negato la possibilità,

di difendere ancora questa mia dignità,

e pensarla così un giorno ti porterà,

a raccogliere solo la triste realtà,

di chi sceglie la via più facile,

di ogni scusa possibile…

Ti lascio alla tua coscienza se c'è,

avrai soltato indifferenza da me,

però io non ti avrei tratta così,

lo sai…

Io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai…

Io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai,

io no, io no, io no mai,

Io no mai…

(Grazie a Alessio per questo testo)

Met een brief heb je afscheid van me genomen,

en elk woord heeft het idee teniet gedaan,

van jou die ik in al die jaren van mij heb gehad,

en nu pas begrijp ik wie je bent...

Ik dacht dat het heel anders was tussen ons,

en ik heb er geen bezwaar tegen als je dat wilt,

maar ik zou je niet zo hebben behandeld,

je weet wel…

ik niet, ik niet, ik nooit,

ik niet, ik niet, ik nooit,

Ik niet, ik niet, ik nooit...

Je veroordeelde me met gemak,

van degenen die met kilheid al beslissen,

zonder een blik te werpen op waarom,

respect voor jou zou zijn gebleven

je vocht met mijn menselijkheid,

maar toen won je domheid,

maar ik zou je niet zo hebben behandeld,

je weet wel…

ik niet, ik niet, ik nooit,

ik niet, ik niet, ik nooit,

ik niet, ik niet, ik nooit,

Ik niet, ik niet, ik nooit...

Maar waar is de realiteit,

hier zeker niet

dit is niet dat leven als mannen,

je ontzegde me de kans,

om nog steeds deze waardigheid van mij te verdedigen,

en denk dat het je op een dag zal brengen,

om alleen de trieste realiteit te verzamelen,

van degenen die de gemakkelijkste weg kiezen,

van alle mogelijke excuses...

Ik laat je aan je geweten over als dat zo is,

je zult alleen onverschilligheid van mij hebben,

maar ik zou je niet zo hebben behandeld,

je weet wel…

ik niet, ik niet, ik nooit,

ik niet, ik niet, ik nooit,

ik niet, ik niet, ik nooit,

Ik niet, ik niet, ik nooit...

ik niet, ik niet, ik nooit,

ik niet, ik niet, ik nooit,

ik niet, ik niet, ik nooit,

Ik nooit ...

(Met dank aan Alessio voor deze tekst)