Il mio gioco preferito - Nek

Nato da un secondo

C’ho il cuore grande come il mondo

Con le montagne e i grattacieli

Di 'sta bellezza sono ingordo

Dentro gli occhi il cielo

E fango sulla mia maglietta

Ho molto tempo, ho poco tempo

E voglio tutto e vivo in fretta

Vento, pioggia, schiaffi in faccia

E una chitarra elettrica

Mi hanno detto che da grandi questo si dimentica

Ma sono sempre io a bordo campo

Con lo stesso nodo in gola

Torno a casa e gioco ancora

Gioco ancora

Piango, rido e gioco ancora

Gioco ancora

E c’ho 'sta vita, che salto e cado

Però è il mio gioco preferito

Torno a casa e gioco ancora

Gioco ancora

Gioco ancora

Così canti i libri

Ma non ricordo mai il finale

Però se cerco una risposta

La sento chiara la voce di mio padre

Tira su la testa, non è finita quando cadi

Se hai le scarpe rotte, le gambe storte

Le mani sporche, ma gli occhi puliti

Grido, prego, spreco fiato

Ci provo e mangio polvere

Guardo dritto e quando perdo

Continuo a correre

Sono qui davanti al vuoto, lo so che tremo

Ma guarda come volo

Torno a casa e gioco ancora

Gioco ancora

Piango, rido e gioco ancora

Gioco ancora

E c’ho 'sta vita che salto e cado

Però è il mio gioco preferito

Torno a casa e gioco ancora

Gioco ancora

Gioco ancora

Le foto dentro al cassetto

E i segni che ho in mezzo al volto

Mi ricordano che il giorno in cui non ho amato

È stato un giorno perso

Ed è per questo, amore mio

Che in questa grande sfera

Ti rincorro, ti faccio il solletico, così è la vita

Io gioco ancora

Torno a casa e gioco ancora

Gioco ancora

Piango, rido e gioco ancora

Gioco ancora

E c’ho 'sta vita che salto e cado

Però è il mio gioco preferito

Torno a casa e gioco ancora

Gioco ancora

Gioco ancora

Geboren uit een seconde

Ik heb een hart zo groot als de wereld

Met bergen en wolkenkrabbers

Zeg deze schoonheid dat ik hebzuchtig ben

De lucht is in de ogen

En modder op mijn shirt

Ik heb veel tijd, ik heb weinig tijd

En ik wil het allemaal en ik leef snel

Wind, regen, klappen in het gezicht

En een elektrische gitaar

Ze zeiden me dat je dit vergeet als je groot bent

Maar ik ben nog steeds aan de zijlijn

Met dezelfde brok in mijn keel

Ik kom thuis en speel weer

ik speel nog steeds

Ik huil, lach en speel weer

ik speel nog steeds

En er is leven, ik spring en val

Maar het is mijn favoriete spel

Ik kom thuis en speel weer

ik speel nog steeds

ik speel nog steeds

Dus je zingt de boeken

Maar ik herinner me het einde nooit

Maar als ik op zoek ben naar een antwoord

Ik hoor de stem van mijn vader duidelijk

Houd je hoofd omhoog, het is niet voorbij als je valt

Als je kapotte schoenen hebt, kromme benen

Vuile handen, maar schone ogen

Ik huil, alsjeblieft, ik verspil mijn adem

Ik probeer poeder te eten

Ik kijk recht en wanneer ik verlies

ik blijf rennen

Ik ben hier voor de leegte, ik weet dat ik beef

Maar kijk hoe ik vlieg

Ik kom thuis en speel weer

ik speel nog steeds

Ik huil, lach en speel weer

ik speel nog steeds

En er is leven dat ik spring en val

Maar het is mijn favoriete spel

Ik kom thuis en speel weer

ik speel nog steeds

ik speel nog steeds

De foto's in de la

En de vlekken die ik in het midden van mijn gezicht heb

Ze herinneren me eraan dat de dag dat ik niet liefhad

Het was een verloren dag

En daarom, mijn liefste

Dat in deze grote sfeer

Ik ren achter je aan, ik kietel je, dit is het leven

ik speel nog steeds

Ik kom thuis en speel weer

ik speel nog steeds

Ik huil, lach en speel weer

ik speel nog steeds

En er is leven dat ik spring en val

Maar het is mijn favoriete spel

Ik kom thuis en speel weer

ik speel nog steeds

ik speel nog steeds