Andare, partire, tornare - Nek

L’autostrada è finita già

manca poco per la città

vado forte perché

sto tornando da te

scorre già la periferia

tutta uguale nella foschia

e come al solito qui

c'è più nebbia che via

è un rischio correre lo so

però di tempo non ne ho

e la distanza è troppa se,

penso a te, penso a te

Andare partire tornare

sentire la strada che entra nel cuore

la radio sempre accesa mi aiuta pensare

mi fa compagnia

ho già la testa a casa

Ma c'è un blocco di polizia

proprio dietro il cavalcavia

vetri rotti qua e la

l’ambulanza che va

oltre i rottami niente c'è

scendo dall’auto poi mi fremo a guardare

forse un ragazzo come noi,

come me e penso forte a te

Andare partire tornare

mi dic a vent’anni chi vuole morire

ma quando ci sei dentro non vai mai a pensare

che capiti a te, oh a te

e ancora andare partire tornare

ognuno ha qualcuno che sta ad aspettare

e io non vedo l’ora ti voglio toccare

capire non puoi, voglio esser certo che ci sei

e c'è la luce lassù

e c'è un’ombra sei tu

farò le scale due a due

due mani le tue

Andare partire tornare (L'autostrada è finita già, manca poco per la città)

già dormi e ti poso un orecchio sul cuore (vado forte perché, sto tornando a te)

lo sento mentre batte pian piano scompare

quest’ansia che ho,

quest’ansia che ho

Ho in testa quella macchina quel lampeggiare

ci penso e non so

se questa notte…

…dormirò

De snelweg is al voorbij

er ontbreekt weinig voor de stad

Ik ga sterk omdat

Ik kom bij je terug

de periferie stroomt al

allemaal hetzelfde in de mist

en zoals gewoonlijk hier

er is meer mist dan weg

Ik weet dat het een risico is om te nemen

maar ik heb geen tijd

en de afstand is te groot als,

Ik denk aan jou, ik denk aan jou

Om te gaan om te vertrekken om terug te keren

voel de weg het hart binnenkomen

de radio staat altijd aan helpt me na te denken

het houdt me gezelschap

Ik heb mijn hoofd al thuis

Maar er is een politieblokkade

net achter het viaduct

hier en daar gebroken glas

de ambulance die gaat

er is niets meer dan het wrak

Ik stap uit de auto en dan word ik opgewonden om te kijken

misschien een jongen zoals wij,

zoals ik en ik denk sterk aan je

Om te gaan om te vertrekken om terug te keren

hij vertelt me ​​op twintigjarige leeftijd wie wil sterven

maar als je erin zit, ga je nooit nadenken

wat gebeurt er met jou, oh met jou?

en toch ga ga ga terug

iedereen heeft iemand die wacht

en ik kan niet wachten, ik wil je aanraken

je kunt het niet begrijpen, ik wil er zeker van zijn dat je er bent

en daar is licht

en er is een schaduw die jij bent

Ik neem de trap twee aan twee

twee handen van jou

Ga ga terug (de snelweg is al voorbij, het is dicht bij de stad)

je slaapt al en ik leg een oor op je hart (ik ga sterk omdat ik bij je terugkom)

Ik voel het terwijl het klopt, verdwijnt langzaam

deze angst die ik heb,

deze angst die ik heb

Ik heb die auto in mijn hoofd die flitst

Ik denk erover na en ik weet het niet

als vanavond...

…Ik zal slapen