IIII - Negură Bunget

In padure urla lupii, ger napraznic sa porneste

Tat in cale inlemneste, impietreste si topeste.

Colo sus la nalt da munte, neaua-i d-un genunche,

Vintu cind a bate, prin oi o razbate.

Drept viteaz, sub namete-m sta, baci batrin imi asculta

Daspre tat si toate, intelept il invata,

Ciinele si fluieru alunga-ncet doru, dor da tat si toate

Al de-a lumii date.

D-afara crivatu mugeste, neaua cum cerneste

Intunericu patrunde, neagra noapte inconjoara tat.

Gadinet incet isi misca gitu…

Si dodata… sa porneste!

Haita lupului, chiar din Luparie!

Ceru inghetat si negru, da indata-l trece.

Buturuga, ruga;

si bustean.

Fa da lumineaza,

Lemnu strimb ce foc-l indreapta,

Cu-a ta putere, si intelepciune, da ma dumireste.

Jos pa deal da vale, 'nalta vale,

Unde cercu-nconjoara, 'nconjoara si dasparte

Ce-i d-afara, da ce-I.

Ii!

D-al lupului.

Si bradului!

Wolves are howling in the winds, a sudden frost

Freezing, hardening and melting everything in its way.

Up there, in the mountains high,

As winds start to blow, passing through the sheep.

A true brave, sits under the snow drift, listening to the old shepherd words

Telling about all things, wisely teaching him.

The hound and the shepherd’s flute throw away the longing

For worldly needs.

Icy north wind roaring outside, sifting the snow

Darkness’s crawling in, a black night encloses all.

Slowly the wolf’s shaking its neck… and then, suddenly moves!

The wolf’s pack, deep from the Wolf’s Stars

Crossing instantly black and frosty sky.

Stump, and you, log, I’m asking you… shed the light upon me Crooked wood straightened through fire,

Enlighten me with all your power and knowledge.

Down the hill into the valley, a high valley,

Where the circle circles, circles and severs

That which outside from that which Is.

It Is!

Wolf’s!

And Fir’s!

De wolven huilen in het bos, de kou staat op het punt te beginnen

Het pad bevriest, verhardt en smelt.

Hoog op de berg, de sneeuw op één knie,

Hij kwam toen hij haar sloeg en sloeg haar.

Als een dappere man zit ik onder de modder, de oude baci luistert naar mij

Over de vader en al, de wijze man leert hem,

De hond en het fluitje rijden langzaam weg, verlangend, verlangend en al

Van de gegeven wereld.

Buiten blaft de kraai, de sneeuw zift

Duisternis dringt door, zwarte nacht omringt vader.

Gadinet beweegt langzaam gitu…

En ineens... om te beginnen!

De roedel van de wolf, rechtstreeks van Luparie!

De lucht was bevroren en zwart, maar het ging onmiddellijk voorbij.

Buturuga, ruga;

en logboeken.

Maak het licht,

Ik draai het hout dat het vuur richt,

Met jouw kracht en wijsheid, ja, vraag ik me af.

Jos pa deal da vale, 'nalta vale,

Waar de cirkel omringt, omringt de cirkel

Wat is buiten, wat is.

ik!

Meneer Wolf.

En de kerstboom!

Wolven huilen in de wind, plotselinge vorst

Alles op zijn weg bevriezen, uitharden en smelten.

Daar, in de hoge bergen,

Als de wind begint te waaien, die door de schapen gaat.

Een echte dappere, zit onder de sneeuwstorm, luisterend naar de oude herderswoorden

Over alle dingen vertellend, hem wijselijk onderwijzend.

De hond en de herdersfluit verdrijven het verlangen

Voor wereldse behoeften.

IJzige noordenwind die buiten brult, de sneeuw zeven

De duisternis kruipt naar binnen, een zwarte nacht omsluit alles.

Langzaam schudt de wolf zijn nek ... en dan, plotseling beweegt!

De roedel van de wolf, diep van de Wolf's Stars

Meteen een zwarte en ijzige lucht oversteken.

Stomp, en jij, log, ik vraag je... werp het licht op mij Krom hout rechtgetrokken door vuur,

Verlicht mij met al uw kracht en kennis.

De heuvel af de vallei in, een hoge vallei,

Waar de cirkel cirkelt, cirkelt en scheidt

Dat wat buiten dat wat is.

Het is!

Wolfs!

En van Spar!