De Piatra - Negură Bunget

În gol mă vîntur nimicniciei

Fără însemnare se sorb prăvale…

Vînturat ce-n zări se stinge

Fără cruțare

Tot ce-i dor și încleștare

Un șir foit se răsfoiește

Un ghem de vise încolțește

Tărîm străvechi răscolit de miraje

Unde clipele-mi pier

Cînd mijlocu-mi se cască-n zare

…și înăuntru-mi se golește

Despletit de sfori de fel

Ce viscolesc nemărginirea

Golitoarea ce senină mușcă

Soarbe seva ce-a scăzut în vine

Uscat vînt crapă cerul… gurii

Ce scuipă văpăi de viu foc în beznă

Despletește… mărunțit…

Grăbit, către nimic răsfirat…

Încetinit se mistuie, dogorind de jale

În nimicnicia ne-nsuflețitoare

Vărsătoarea ce-n formă toarnă stele-ncinse

Ce-ntoarce necuprinsul și-i reda suflarea

Înmulțit și preamărit

Înălțat în pîntec scapără scîntei…

Mănunchi măiestrit și dibăcit de-nroșire

Glorie, ce-n om își găsește firea

Tevergeefs lucht ik naar het niets

Winkels nippen zonder briefje...

De wind vervaagt in de verte

Geen genade

Het enige wat hij mist is klemmen

Er bladert een reeks bladeren door

Er ontspruiten een hoop dromen

Oud land geteisterd door luchtspiegelingen

Waar mijn momenten vergaan

Als mijn middenvelder in de verte gaapt

... En van binnen loopt het leeg

Ongeweven door allerlei soorten touwtjes

Wat een waas van oneindigheid

De serene legere bites

Hij nipt van het sap dat in zijn aderen is gevallen

Droge wind doet de lucht kraken... mond

Wat spuugt vlammen van vuur in het donker

Uitpakken... versnipperd...

Haast je, naar niets verspreid...

Langzaam brandt het, brandend van verdriet

In het levenloze niets

Waterman in vorm giet hete sterren

Wat het onbegrijpelijke draait en hem zijn adem teruggeeft

Vermenigvuldigd en verheerlijkt

Opgegroeid in de buik ontsnapt de vonk...

Meesterlijke en bekwame bundel van roodheid

Glorie, wat vindt een mens zijn natuur