Имитатор рая - Natry

ебаный сладкий ливень

своей кислотой меня жжет

до самого сердца оплавив

последних попыток чувств лед

дата на небе закрыта

серой, невзрачной любовью

похоже это всё что осталось

от того, что когда-то было.

мною.

нахуй любовь терминалов!

нахуй меня вместе с этой любовью!

слезами проевший в душе пустоту

я чёртов актер погорелого зала!

безжизненный океан

насильно утопленный в море

здравствуй лезвия солнечный бриз

ты то, чего мне так не хватало.

да я зол на бездушную карму!

сука!

что я сделал тебе?

ты как всегда не могла спокойно

молчать и оставаться в небе?

моя жизнь — геноцид себя

и походу мне это нравится

всё время пытался захлебнуться

собственной уникальностью.

всё время пытался себя простить

тебя любить!

тебя убить!

тебя воскресить!

верой в пустоту

все усилия образумить разум

давно вылетели в пизду!

я сделал из режиссера — зрителя

чтобы ты видела

как марионетка рвёт нити!

Я твой имитатор рая

Меня ты зовёшь любовь

За меня ты потом разрезаешь

Призрачный пепел моих шагов…

Я как серый, пустой

И тоскливо мрачный асфальт

Лежу под ногами,

Заплеванный твоей ненавистью

И только летнее солнце,

и этот осенний дождь

Поражают меня давно

Своей сезонной преданностью

Меня топчут подошвами

Ржавых галош

И вряд ли кто-нибудь

Хотя бы плохо обо мне думает

Они смотрят на мир

сквозь свои розовые очки

Надетые чтобы

Наверно казаться умными…

За окном гуляла девочка

С собакой и зонтиком

Я как всегда что-то писал

Разговаривая с одиночеством

Единственное что осталось во мне

Моя ревнивая злость

Теперь я просто резаная бумага

Буквы, на которой раньше

были, словом любовь

verdomd zoete stortbui

zijn zuur brandt me

tot in het hart gesmolten

laatste pogingen om ijs te voelen

de datum in de lucht is gesloten

grijze, onopvallende liefde

het lijkt erop dat dat alles is wat er nog over is

van wat ooit was.

mij.

fuck liefde terminals!

neuk me met deze liefde!

leegte in de ziel met tranen hebben gegeten

Ik ben een verdomde acteur van een verbrande zaal!

levenloze oceaan

met geweld verdronken in de zee

hallo bladen zonnebries

Jij bent wat ik zo gemist heb.

Ja, ik ben boos op zielloos karma!

teef!

wat heb ik jou misdaan?

je kon, zoals altijd, niet rustig

zwijgen en in de lucht blijven?

mijn leven is een genocide op mezelf

en ik vind het leuk

probeerde de hele tijd te stikken

eigen uniciteit.

Ik probeerde mezelf de hele tijd te vergeven.

houd van je!

vermoord jou!

herleef je!

geloof in leegte

elke poging om te redeneren

lang naar de hel gegaan!

Ik maakte een regisseur van een toeschouwer

voor jou om te zien

zoals een marionet de snaren verbreekt!

Ik ben je gesimuleerde paradijs

Je noemt me liefde

Voor mij knip je dan

De spookachtige as van mijn stappen...

Ik ben als grijs, leeg

En helaas somber asfalt

Ik lig onder mijn voeten

Bespuwd door je haat

En alleen de zomerzon

en deze herfstregen

Doe me al heel lang pijn

Met uw seizoensgebonden toewijding

Ik word onder de voet gelopen

Roestige overschoenen

En bijna niemand

Hij denkt tenminste slecht over mij

Ze kijken naar de wereld

door je roze bril

aandoen

Klinkt waarschijnlijk slim...

Een meisje liep buiten het raam

Met hond en paraplu

Ik schreef altijd iets

Praten met eenzaamheid

Het enige wat nog in mij is

Mijn jaloerse woede

Nu ben ik gewoon papier aan het knippen

De letters die vroeger

waren, het woord liefde