CL - Natry

Я едким хлором

В твоём сердце останусь

Делая больно изнутри,

Но я не могу уйти…

Безразличие

Брошено под ноги!

Порваны нити надежд,

Теперь мне всё равно!

Это не больно

Это не подыхать

Любовью под кольями.

Я далеко не герой.

Я вряд ли мог бы Позволить себе тебя,

Как в мыльных фильмах —

Только наиграно-злая

Ирония боли

В глубине сна я спокоен,

Пытаясь стирать

В пепел воспоминания.

Агония противоречий

Рождает любовь,

Любовь всегда

рождает противоречия.

Замкнутая линия

С названием «Боль».

Спасение — брошенное

Под ноги безразличие

Если дать тебе всё,

Что у тебя останется?

Цели это и есть жизнь

Третьего не дано!

Немой порох в лицо

Это мой четвертый вариант

Есть или нет безразличие

Теперь всё равно…

Надежда, прости,

Но не у тебя, не у меня

Уже давно нету сил

И от этого очень страшно.

Я болен отчаяньем,

Меланхолией и тоской

И самое страшное,

Что безразличие моё лекарство.

Стой!

Едким хлором в твоей душе

Я останусь.

Мечтая всегда быть с тобой.

Наша маленькая осень

И всё что значит любовь

Это замкнутая линия

С название «боль»

И я в глазах…

И осень в глазах пустотой режет сердце.

Прости.

Мне не нужно уже

Видеть крики.

Надежды нет!

Ik ben bijtend chloor

Ik blijf in je hart

Van binnenuit gekwetst

Maar ik kan niet weg...

Onverschilligheid

Aan je voeten gegooid!

Gebroken draden van hoop

Nu maakt het me niet uit!

Het doet geen pijn

Dit is niet om te sterven

Liefde op het spel.

Ik ben verre van een held te zijn.

Ik kon je nauwelijks betalen,

Zoals in soapfilms

Alleen slecht gehandeld

De ironie van pijn

In de diepten van de slaap ben ik kalm,

Proberen te wissen

In de as van herinneringen.

De kwelling van tegenstellingen

Geeft geboorte aan liefde

Liefde is altijd

geeft aanleiding tot tegenstellingen.

gesloten lijn

Met de naam "Pijn".

Verlossing is verlaten

Onder de voeten van onverschilligheid

Als ik je alles geef

Wat zal je nog hebben?

Doelen zijn leven

Er is geen derde!

Stil buskruit in het gezicht

Dit is mijn vierde keuze.

Is er onverschilligheid of niet?

Nu maakt het niet uit...

Hoop, het spijt me

Maar niet voor jou, niet voor mij

Lange tijd is er geen kracht

En dit is heel beangstigend.

Ik ben ziek van wanhoop

Melancholie en verlangen

En het ergste

Die onverschilligheid is mijn medicijn.

Stop!

Bijtend chloor in je ziel

Ik zal blijven.

Dromen om altijd bij je te zijn.

Onze kleine herfst

En al die liefde betekent

Dit is een gesloten lijn

Met de naam "pijn"

En ik ben in de ogen...

En de herfst snijdt in de ogen van leegte het hart.

Sorry.

Ik heb niet meer nodig

Zie geschreeuw.

Er is geen hoop!