О том, как книжки наказали Гришку - Натан Эфрос, Пётр Ярославцев

- 1 -

У Скворцова

Гришки

Жили-были

Книжки -

Грязные,

Лохматые,

Рваные,

Горбатые,

Без конца

И без начала,

Переплеты -

Как мочала,

На листах -

Каракули.

Книжки

Горько

Плакали.

- 2 -

Дрался Гришка с Мишкой.

Замахнулся книжкой,

Дал разок по голове -

Вместо книжки стало две.

- 3 -

Горько жаловался Гоголь:

Был он в молодости щеголь,

А теперь, на склоне лет,

Он растрепан и раздет.

У бедняги Робинзона

Кожа содрана с картона,

У Крылова вырван лист,

А в грамматике измятой

На странице тридцать пятой

Нарисован трубочист.

В географии Петрова

Нарисована корова

И написано: "Сия

География моя.

Кто возьмет ее без спросу,

Тот останется без носу!"

- 4 -

- Как нам быть?

- спросили книжки.

-

Как избавиться от Гришки?

И сказали братья Гримм-

- Вот что, книжки, убежим!

Растрепанный задачник,

Ворчун и неудачник,

Прошамкал им в ответ:

- Девчонки и мальчишки

Везде калечат книжки.

Куда бежать от Гришки?

Нигде спасенья нет!

- Умолкни, старый минус, -

Сказали братья Гримм, -

И больше не серди нас

Брюзжанием своим!

Бежим в библиотеку,

В свободный наш приют, -

Там книжки человеку

В обиду не дают!

- Нет, - сказала "Хижина

Дяди Тома", -

Гришкой я обижена,

Но останусь дома!

- Идем!

- ответил ей Тимур.

-

Ты терпелива чересчур!

- Вперед!

- воскликнул Дон-Кихот.

И книжки двинулись в поход.

- 5 -

Беспризорные калеки

Входят в зал библиотеки.

Светят лампы над столом,

Блещут полки за стеклом.

В переплетах темной кожи,

Разместившись вдоль стены,

Словно зрители из ложи,

Книжки смотрят с вышины.

Вдруг

Задачник-

Неудачник

Побледнел

И стал шептать:

- Шестью восемь -

Сорок восемь,

Пятью девять -

Сорок пять!

География в тревоге

К двери кинулась, дрожа.

В это время на пороге

Появились сторожа.

Принесли они метелки,

Стали залы убирать,

Подметать полы и полки,

Переплеты вытирать.

Чисто вымели повсюду.

И за вешалкой, в углу,

Книжек порванную груду

Увидали на полу -

Без конца и без начала,

Переплеты - как мочала,

На листах - каракули...

Сторожа заплакали:

- Разнесчастные вы книжки,

Истрепали вас мальчишки!

Отнесем мы вас к врачу,

К Митрофану Кузьмичу.

Он вас, бедных, пожалеет,

И подчистит, и подклеит,

И обрежет, и сошьет,

И оденет в переплет!

- een -

bij Skvortsov

Grishki

Er waren eens

Boeken -

Vies,

ruig,

gescheurd,

gebocheld,

Zonder einde

En zonder een begin

Bindingen -

Als een washandje

op lakens -

Krabbel.

Boeken

Bitter

huilde.

- 2 -

Grishka vocht met Mishka.

Een boek zwaaien

Een klap op het hoofd gegeven -

In plaats daarvan waren er twee boeken.

- 3 -

Gogol klaagde bitter:

Hij was een dandy in zijn jeugd,

En nu, in mijn afnemende jaren,

Hij is verfomfaaid en uitgekleed.

Arme Robinson's

Huid gescheurd van karton

Krylov's laken is uitgescheurd,

En verfrommeld in grammatica

Op pagina vijfendertig

Er wordt een schoorsteenveger getrokken.

In Petrov's geografie

getekende koe

En er staat geschreven: "This

Mijn aardrijkskunde.

Wie neemt het zonder te vragen,

Hij zal zonder neus worden achtergelaten!"

- 4 -

- Hoe kunnen we zijn?

vroegen de boeken.

-

Hoe kom je van Grishka af?

En de gebroeders Grimm zeiden:

- Dat is het, boeken, ren weg!

warrig takenboek,

Mopper en verliezer

Schreeuwde naar hen terug:

- Meisjes en jongens

Overal liggen boeken verspreid.

Waarheen rennen vanuit Grishka?

Er is nergens een ontsnapping mogelijk!

- Zwijg, oude min, -

De gebroeders Grimm zeiden:

En maak ons ​​niet meer boos

Met je gemopper!

We rennen naar de bibliotheek

In onze gratis opvang, -

Er zijn boeken voor een man

Niet beledigend!

- Nee, - zei "Hut

oom Tom"

Ik ben beledigd door Grishka

Maar ik blijf thuis!

- Laten we gaan!

Timur antwoordde haar.

-

Je bent te geduldig!

- Vooruit!

riep Don Quichot uit.

En de boeken gingen verder.

- 5 -

Dakloze kreupelen

Ze gaan de bibliotheekzaal binnen.

Boven de tafel schijnen lampen,

Glanzende glazen planken.

Gebonden in donker leer,

Geplaatst langs de muur

Als toeschouwers uit een doos

Boeken kijken van bovenaf.

Plotseling

takenboek-

Jona

Werd bleek

En hij begon te fluisteren:

- zes acht -

Achtenveertig,

vijf negen -

Vijfenveertig!

Aardrijkskunde in paniek

Bevend rende ze naar de deur.

Op dit moment op de drempel

De bewakers verschenen.

Ze brachten pluimen mee,

Ze begonnen de gangen schoon te maken,

Vloeren en planken vegen

Veeg bindingen.

Overal schoon geveegd.

En achter de hanger, in de hoek,

Een gescheurde stapel boeken

Zag op de vloer -

Zonder einde en zonder begin

Bindingen - zoals een washandje,

Er staan ​​krabbels op de lakens...

De bewakers huilden:

- Jullie zijn ongelukkige boeken,

Jullie jongens zijn verscheurd!

We brengen je naar de dokter

Naar Mitrofan Kuzmich.

Hij zal medelijden met je hebben, de armen,

En opruimen, en lijm,

En knippen en naaien,

En kleed je in binding!