День опять погас - Наталья Подольская, Анжелика Варум

День опять погас, будто бы для нас не было весны

Словно были только сны

За окном февраль, в нём твоя печаль

Ты безмолвен, жаль.

И ты опять не спишь, смотришь и молчишь

Все слова немы, словно это и не мы

Не моя вина, что время как стена

Ты безмолвен, я одна, с тобой, но одна.

Припев:

Но я люблю всё, чем дышишь ты

Я прощу, все твои мечты

Я с тобой, каждый день твой с тобой.

И я живу, если ты живёшь

Я умру, если ты уйдёшь

Я люблю, я тебя люблю.

День опять погас, день опять погас

С нами и без нас наступает ночь

И уносит прочь раннюю звезду и мою беду

Ты безмолвен, я приду.

Припев.

Но я люблю всё, чем дышишь ты

Я прощу, все твои мечты

Я с тобой, каждый день твой с тобой.

И я живу, если ты живёшь

Я умру, если ты уйдёшь

Я люблю, я тебя люблю.

День опять погас, день опять погас…

De dag ging weer voorbij, alsof er voor ons geen lente was

Alsof er alleen maar dromen zijn

Februari is buiten, je verdriet zit erin

Je bent sprakeloos, sorry.

En je slaapt niet meer, je kijkt en bent stil

Alle woorden zijn dom, alsof wij het niet zijn

Het is niet mijn schuld dat tijd als een muur is

Je zwijgt, ik ben alleen, met jou, maar alleen.

Refrein:

Maar ik hou van alles wat je ademt

Ik zal al je dromen vergeven

Ik ben bij je, elke dag is van jou met jou.

En ik leef als jij leeft

Ik zal sterven als je weggaat

Ik hou van, ik hou van je.

De dag ging weer voorbij, de dag ging weer voorbij

Met ons en zonder ons komt de nacht

En neemt de vroege ster en mijn problemen weg

Je bent stil, ik zal komen.

Refrein.

Maar ik hou van alles wat je ademt

Ik zal al je dromen vergeven

Ik ben bij je, elke dag is van jou met jou.

En ik leef als jij leeft

Ik zal sterven als je weggaat

Ik hou van, ik hou van je.

De dag ging weer voorbij, de dag ging weer voorbij...