Le Ciel Est Noir - Nana Mouskouri, Garou

D’où viens-tu mon fils aux yeux si bleus?

D’où viens-tu mon fils à l’air si malheureux?

J’ai marché, j’ai rampé sur dix vieilles autoroutes

J’ai piétiné les feuilles de vingt forêts sans arbres

Je me suis promené devant trente mers mortes

J’ai pointé sur le flanc de quarante montagnes

J’ai fait cent-mille miles sur les chemins du bagne

Le ciel est noir, le ciel est noir

Il est noir, il est noir

C’est une pluie noire qui va tomber

Qu’as-tu vu mon fils de tes yeux bleus?

Qu’as-tu vu mon fils à l’air si malheureux?

J’ai vu un nouveau-né dans la gueule d’une louve

Une route en diamant sale comme le Gange

Du sang sur les statues dans les jardins du Louvre

Du sang sur les pinceaux d’un nouveau Michel-Ange

Et dix-mille commères qui n’avaient plus de langue

J’ai vu un oiseau blanc qui volait sur une aile

Des enfants qui jouaient au bobèche à Sarcelles

Le ciel est noir, le ciel est noir

Il est noir, il est noir

C’est une pluie noire qui va tomber

Qu’entends-tu mon fils aux yeux si bleus?

Qu’entends-tu mon fils à l’air si malheureux?

J’entends un tonnerre roulant au bout du monde

J’entends claquer des pas qui viennent de l’ombre

J’entends des musiciens que personne n'écoute

J’entends cent-mille cris et des gens qui s’en foutent

Des voyous qui se moquent d’un petit monsieur triste

La chanson d’un poète qui cherche une musique

J’entends la voix d’un clown qui pleure sur la piste

Le ciel est noir, le ciel est noir

Il est noir, il est noir

C’est une pluie noire qui va tomber

Et alors mon fils aux yeux si bleus?

Et alors mon fils aux yeux si malheureux?

J’ai vu un petit noir sur un cheval blanc mort

J’ai vu un milliardaire qui distribuait son or

J’ai vu un avocat me dire qu’il avait tort

J’ai vu un étudiant qui s’arrosait d’essence

J’ai vu un roi de Prusse qui me donnait la France

Un vieillard qui courait sans avoir une chance

Le ciel est noir, le ciel est noir

Il est noir, il est noir

C’est une pluie noire qui va tomber

Que fais-tu mon fils aux yeux si bleus?

Que fais-tu mon fils à l’air si malheureux?

Je m’en vais repartir avant que la pluie tombe

Me cacher dans le fond d’une forêt très sombre

Où les gens sont tous pauvres

Et où l’homme a son île

Où l’on ne voit plus rien, ni les pleurs, ni les rides

Et où tout est pareil mais en prison-château

Où les bourreaux vous tuent en vous jetant des fleurs

Où voleurs et volés jouent au poker menteur

Où la couleur est noire et le nombre zéro

Et puis je reviendrai, je le crierai au monde

En haut de la montagne jusqu’au fin fond de l’ombre

Et puis je marcherai sur une mer profonde

Et je m’enfoncerai doucement dans ma tombe

Le ciel est noir, le ciel est noir

Il est noir, il est noir

C’est une pluie noire qui va tomber

Le ciel est noir, le ciel est noir

Il est noir, il est noir

C’est une pluie noire qui va tomber

Waar kom je vandaan, mijn zoon met blauwe ogen?

Waar kom je vandaan, mijn zoon die er zo ongelukkig uitziet?

Ik liep, ik kroop op tien oude snelwegen

Ik heb de bladeren van twintig boomloze bossen vertrapt

Ik ben langs dertig dode zeeën gelopen

Ik wees naar de kant van veertig bergen

Ik heb honderdduizend mijl afgelegd op de gevangeniswegen

De lucht is zwart, de lucht is zwart

Hij is zwart, hij is zwart

Het is een zwarte regen die gaat vallen

Wat heb je mijn zoon met je blauwe ogen gezien?

Waarom zag je mijn zoon zo ongelukkig kijken?

Ik zag een pasgeboren baby in de mond van een wolf

Een vuile diamanten weg zoals de Ganges

Bloed op de beelden in de tuinen van het Louvre

Bloed op de borstels van een nieuwe Michelangelo

En tienduizend roddels die geen tong meer hadden

Ik zag een witte vogel die op één vleugel vloog

Bobèche spelende kinderen in Sarcelles

De lucht is zwart, de lucht is zwart

Hij is zwart, hij is zwart

Het is een zwarte regen die gaat vallen

Wat hoor je mijn zoon met blauwe ogen?

Wat hoor je dat mijn zoon er zo ongelukkig uitziet?

Ik hoor rollende donder aan het einde van de wereld

Ik hoor voetstappen uit de schaduw kletteren

Ik hoor muzikanten waar niemand naar luistert

Ik hoor honderdduizend geschreeuw en mensen die er niets om geven

Misdadigers lachen om een ​​droevige kleine heer

Het lied van een dichter die op zoek is naar muziek

Ik hoor de stem van een huilende clown op de vloer

De lucht is zwart, de lucht is zwart

Hij is zwart, hij is zwart

Het is een zwarte regen die gaat vallen

En mijn zoon met blauwe ogen?

Dus hoe zit het met mijn ongelukkige ogende zoon?

Ik zag een kleine zwarte op een dood wit paard

Ik zag een miljardair zijn goud uitdelen

Ik zag een advocaat me vertellen dat hij ongelijk had

Ik zag een student zichzelf overgieten met benzine

Ik zag een koning van Pruisen die me Frankrijk gaf

Een oude man die kansloos liep

De lucht is zwart, de lucht is zwart

Hij is zwart, hij is zwart

Het is een zwarte regen die gaat vallen

Wat ben je aan het doen, mijn zoon met blauwe ogen?

Wat doe je mijn zoon die er zo ongelukkig uitziet?

Ik vertrek voordat de regen valt

Verstop je in de diepten van een heel donker bos

waar de mensen allemaal arm zijn

En waar de mens zijn eiland heeft?

Waar je niets meer kunt zien, noch de tranen, noch de rimpels

En waar alles hetzelfde is, maar in het gevangeniskasteel

Waar de beulen je vermoorden door bloemen naar je te gooien

Waar dieven en beroofden liegen poker spelen

Waar de kleur zwart is en het getal nul

En dan kom ik terug, ik schreeuw het naar de wereld

De berg op de diepste schaduw in

En dan loop ik op een diepe zee

En ik zal zachtjes wegzinken in mijn graf

De lucht is zwart, de lucht is zwart

Hij is zwart, hij is zwart

Het is een zwarte regen die gaat vallen

De lucht is zwart, de lucht is zwart

Hij is zwart, hij is zwart

Het is een zwarte regen die gaat vallen