Gotteskrieger - Nachtblut

Diejenigen die krieg führen

Die trachten nach verderben

Deren lohn soll sein dass sie gekreuzigt werden

Schlagt wechselweise ab

Ihre Füße ihre Hände — zeigt kein erbarmen

Vertreibt sie aus dem lande

Die verbotenen Monate verflossen sind

«Gott ist groß» schallt es im wind

Ein Sandsturm peitscht, raubt mir die Sicht

Mein Säbel blitzt im Sonnenlicht

Tötet die nicht gläubig sind

Egal ob alt, ob Weib, ob kind

Von jedem menschen dessen herz nicht rein

Wird das neue heim die Hölle sein

Dort ein junger kafir, er tut nur seine Pflicht

Die Hände gefesselt, tränen tränken sein Gesicht

Er schreit nach seiner Mutter, so laut er grad nur kann

Und schmeichelt mir mit Worten wie

«ich wär ein guter Mann»

Einem tosendem Gelächter, er ausgesetzt ist

Während sich mein säbel durch seine kehle frisst

Fetzen, die einst sein hals, an ihm herunter hängen

Seine schreie nur noch warme Luft, die sein Blut verdängen

So ist ein weiteres leben aus dieser Welt geschieden

Wir handeln rechtens denn so steht es geschrieben

Wir hassen in Freiheit wir kämpfen im Nebel und

Im schatten der Vergangenheit

Ich lächle dir ins Gesicht

Vom tiefstem herzen verfluche ich dich

Mein Herr ist der listenschmied

Weil wir blind, er führ uns sieht

Feuchte kellerwände lassen die Saat gedeihen

Der jungfrauen fleisch bedeckt

Denn man versteckt, was man befleckt…

Degenen die oorlog voeren

Ze proberen om te komen

Hun beloning is om gekruisigd te worden

Om de beurt afslaan

Haar voeten, haar handen - toon geen genade

Verdrijf ze het land uit

De verboden maanden zijn voorbij

"God is groot" klinkt in de wind

Een zandstorm zweepslagen, berooft me van mijn zicht

Mijn sabel flitst in het zonlicht

Dood degenen die niet gelovig zijn

Of het nu oud, vrouw, kind is

Van ieder mens wiens hart niet zuiver is

Wordt het nieuwe huis een hel

Daar een jonge kafir, hij doet alleen maar zijn plicht

Handen vastgebonden, tranen doorweken zijn gezicht

Hij schreeuwt om zijn moeder zo hard als hij kan

En vleit me met woorden als

"Ik zou een goede man zijn"

Een brul van het lachen, hij wordt blootgesteld aan

Terwijl mijn sabel door zijn keel vreet

De vodden die vroeger zijn nek waren, hangen in zijn nek

Zijn geschreeuw alleen warme lucht die zijn bloed verdringt

Dus een ander leven is gescheiden van deze wereld

We handelen legaal omdat het zo staat geschreven

We haten in vrijheid we vechten in de mist en

In de schaduw van het verleden

ik lach in je gezicht

Ik vervloek je uit de grond van mijn hart

Mijn meester is de lijstsmid

Omdat we blind zijn, leidt hij ons

Vochtige keldermuren laten de zaden gedijen

Het maagdelijke vlees bedekt

Want men verbergt wat men bevlekt...