Airport Song - My Fictions

Midway to Logan and I’m anxious at the airport.

Just buy some paper, steal a pen — 99 cents at CVS.

I tucked it in my pocket and then I met you on the train.

I think I scribbled on the first page, I’ll never look at it again.

I’ll bury it in the graveyard of Moleskines and napkins that I’ve picked up and

forgot — bastard thoughts, wasted breath.

As if I’d ever look back to reflect.

As if I’d ever look back once I checked my bag.

It all sounds so sad, to be leaving for good.

I said «it wouldn’t be like that with us.»

You said, «I believe in you.»

I’m not wrong for wanting to feel close or feel nothing, but it’s not easy to

admit that you’re not a good man.

Because I drove you away with empty words about feeling safe and if I wrote

them down, there’s no way I’d find or remember them now.

Because I shouldn’t go back to the past for help anymore.

I should’ve said these words the last time that I saw you at the airport.

And I get nervous when I think about permanence, then I remember that

departures have to land again.

Somewhere.

Halverwege naar Logan en ik ben zenuwachtig op het vliegveld.

Koop gewoon wat papier, steel een pen - 99 cent bij CVS.

Ik stopte het in mijn zak en toen ontmoette ik je in de trein.

Ik denk dat ik op de eerste pagina heb gekrabbeld, ik zal er nooit meer naar kijken.

Ik zal het begraven op het kerkhof van Moleskines en servetten die ik heb opgeraapt en

vergeten - bastaardgedachten, verspilde adem.

Alsof ik ooit terug zou kijken om na te denken.

Alsof ik ooit terug zou kijken als ik mijn tas had gecontroleerd.

Het klinkt allemaal zo triest om voorgoed te vertrekken.

Ik zei «zo zou het bij ons niet zijn».

U zei: "Ik geloof in u."

Het is niet verkeerd dat ik me dichtbij wil voelen of niets wil voelen, maar het is niet gemakkelijk om

geef toe dat je geen goede man bent.

Omdat ik je wegjoeg met lege woorden over je veilig voelen en als ik schreef

ze neer, ik zou ze nu op geen enkele manier kunnen vinden of onthouden.

Omdat ik niet meer terug zou moeten gaan naar het verleden voor hulp.

Ik had deze woorden moeten zeggen de laatste keer dat ik je op het vliegveld zag.

En ik word nerveus als ik aan duurzaamheid denk, dan herinner ik me dat

vertrekkende vluchten moeten opnieuw landen.

Ergens.