Last Days of an Empire - Murray Head

Hey wait for me!

The young man cried aloud,

Running across the street,

he couldn’t find the crowd.

The streets were paved with garbage

The size of motor cars,

While businessmen were drinking cocktails somewere,

Laced with caviar.

Meanwhile in a basement,

I am listening to the rain,

thinking about the day going by.

And wasn’t it a shame, I let the kettle boil dry.

And I forgot to buy myself a TV guide.

The last days of an empire

Can be the first rays of hope

Last days of an empire

Can be the first rays of hope

I saw and heard the news today, fifteen times or more.

It helped me keep informed all day

Of what’s going on outside my door.

I read the papers in between the bulletins on the radio and TV.

I didn’t have to move an inch,

I felt as solid as a tree.

I looked out of my basement window,

At a cat lying fast asleep.

The street looked like the aftermath

And the sky was turning grey.

The crowd had moved on somewhere else —

The young man talked to a garbage heap.

As I looked down at my feet,

I felt nothing left to say,

but then, the last days of an empire

Can be the first rays of hope

Last days of an empire

Can be the first rays of hope

Last days of an empire

Can be the first rays of hope

Last days of an empire

Can be the first rays of hope

Hé wacht op mij!

De jonge man riep luid,

Aan de overkant van de straat rennen,

hij kon de menigte niet vinden.

De straten waren geplaveid met afval

De grootte van auto's,

Terwijl zakenlieden ergens cocktails dronken,

Doorspekt met kaviaar.

Ondertussen in een kelder

Ik luister naar de regen,

denken aan de dag die voorbijgaat.

En was het niet jammer, ik liet de ketel droogkoken.

En ik ben vergeten een tv-gids voor mezelf te kopen.

De laatste dagen van een rijk

Kunnen de eerste stralen van hoop zijn

Laatste dagen van een rijk

Kunnen de eerste stralen van hoop zijn

Ik heb het nieuws vandaag vijftien keer of vaker gezien en gehoord.

Het hielp me om de hele dag op de hoogte te blijven

Van wat er buiten mijn deur gebeurt.

Ik las de kranten tussen de bulletins op de radio en tv door.

Ik hoefde geen centimeter te bewegen,

Ik voelde me zo solide als een boom.

Ik keek uit mijn kelderraam,

Bij een kat die diep in slaap ligt.

De straat zag eruit als de nasleep

En de lucht werd grijs.

De menigte was ergens anders heengegaan -

De jongeman praatte tegen een vuilnisbelt.

Terwijl ik naar mijn voeten keek,

Ik had niets meer te zeggen,

maar dan, de laatste dagen van een rijk

Kunnen de eerste stralen van hoop zijn

Laatste dagen van een rijk

Kunnen de eerste stralen van hoop zijn

Laatste dagen van een rijk

Kunnen de eerste stralen van hoop zijn

Laatste dagen van een rijk

Kunnen de eerste stralen van hoop zijn