These Hands - Mr. J. Medeiros, The Nigel Bird Trio

I had it all in my hands but couldn’t hold it

I was more then anyone could bare or

Dare to share a home with

Unprepared

I was owned quick

Undeclared as my own skin

Hands of cold brick

Struck till everything I’ve known was spit

And cut from everything I’ve grown too

Thick

Is the air I now breathe

Where will thou feed

If in there I found peace

If in here I found streets

And behind every smile an aisle of sharp teeth

That defiles all we say admire and might think

Desire

The well of fire the dire and I drink

The miles I run a day

The mire of my sleep

Remind me summer day of the time my eyes peeked

On a love that was worth mine

Over the earths crimes

When my first cry searched for its worth

Ones birth reversed

And saw my mother for the first time

With my eyes the only hands that hold

In my mind the only man

This planet can never own

I am time

The granite

The sand pit

The bone

The rock unmovable

Man split the stone

I am home

With the only my death as a reply

For my soul is still thirsty for that breast in the sky

What is left for the lie

A page with no marker

And a day with no martyrs I’m saying I’m no rotter

I am purpose

The thought that has surfaced the moon

I am worth what you sought

Through the work of the womb

On my earth I am swooned

Lying in my ink

For miles it runs a stain

I smile in my sleep

Remind me summer day of the times my eyes peeked

On a love that was worth mine

Over the earths crimes

When my first cry searched for its worth

Ones birth reversed

And saw my mother for the first time

Ik had het allemaal in mijn handen, maar kon het niet vasthouden

Ik was meer dan iemand zou kunnen dragen of

Durf een huis te delen met

Onvoorbereid

Ik was snel in bezit

Niet aangegeven als mijn eigen huid

Handen van koude baksteen

Geslagen tot alles wat ik heb gekend was spit

En gesneden van alles wat ik ook heb gekweekt

Dik

Is de lucht die ik nu inadem?

Waar ga je eten?

Als ik daar vrede vond

Als ik hier straten vond

En achter elke glimlach een gangpad van scherpe tanden

Dat verontreinigt alles wat we zeggen bewonderen en misschien denken

Verlangen

De bron van vuur de dire en ik drink

De mijlen die ik per dag ren

Het slijk van mijn slaap

Herinner me een zomerse dag aan de tijd dat mijn ogen gluurden

Op een liefde die de mijne waard was

Over de aardse misdaden

Toen mijn eerste kreet naar zijn waarde zocht

Zijn geboorte omgekeerd

En zag mijn moeder voor het eerst

Met mijn ogen de enige handen die vasthouden

In mijn gedachten de enige man

Deze planeet kan nooit bezitten

Ik ben tijd

het graniet

de zandbak

Het bot

De rots onbeweeglijk

Man spleet de steen

Ik ben thuis

Met als enig antwoord mijn dood

Want mijn ziel dorst nog steeds naar die borst in de lucht

Wat blijft er voor de leugen over?

Een pagina zonder markering

En een dag zonder martelaren, ik zeg dat ik geen rotter ben

Ik ben een doel

De gedachte die de maan is opgedoken

Ik ben waard wat je zocht

Door het werk van de baarmoeder

Op mijn aarde ben ik bezwijmd

Liggend in mijn inkt

Kilometers lang loopt er een vlek op

Ik lach in mijn slaap

Herinner me een zomerdag aan de keren dat mijn ogen gluurden

Op een liefde die de mijne waard was

Over de aardse misdaden

Toen mijn eerste kreet naar zijn waarde zocht

Zijn geboorte omgekeerd

En zag mijn moeder voor het eerst