Left Me - Mr. J. Medeiros, Tara Ellis

She said it with a pound to the chest

As she regretted every effort

When she found it was death

Door knocking from the sound of the flesh

On the ground he was left in soaked cotton

God has counted his breath

And now He got him on a mountain of steps

With the mouths of his friends

Saying mom where did he go and how will we live

It’s an hour like this you can’t prepare for

Ordering flowers and gifts he won’t be there for

«I'm a basket case,» she say

In a casket case he lay

Love in a plastic kiss he fades away

Into the depths of the earth

With the rest of his birth

He has left us at church

It’s the best and the worst

When singing to the blessed and the cursed

These are the things that have left us hurt

Hands bursted veins mans words can’t skirt the pain

Her plans burn in reverse the blame gets rehearsed

In exchanging eyes she wonders

If she could have changed his mind

Stained windows stood and framed a sky

That changed little couldn’t name the time

The remaining cry

Can you remember

Can you remember

Can you remember

Can you remember

The rain, the rain, the rain, the rain

Under the skies broken thunder when her eyes open

Wondering how someone inside could find hope

When her mind can barley cope with the understanding

Scary cus her time was as close as his

When the underhanded reached for her

Funny how he would speak for her

Money was only an object

When running streaks tore her nose lining

Shed doze off with no whining

Wake up to the sound of blow coughing

And Ghost rhyming

Most of the time when people seek to find their life force

Its just before the reaper finds them

Beaten by the white horse

Or leaking from the eyes or sleeping with a white cross

Or weakened when they realize its their time for lights off

Cus then the mics off and there is no performing

And he writes you off with no warning

Except for the rain that will fall from the cloud

That is called to your brow to remind you of the day

At his grave when you swore you would change

And all of the pain withdraws that will call you again

Will be drawn into an autumns wind

Knowing he sold his life for it but you never bought in

Can you remember

Can you remember

Can you remember

Can you remember

The rain, the rain, the rain, the rain

Ze zei het met een pond op de borst

Omdat ze spijt had van elke poging

Toen ze ontdekte dat het de dood was

Deur kloppen van het geluid van het vlees

Op de grond werd hij achtergelaten in doorweekt katoen

God heeft zijn adem geteld

En nu heeft Hij hem op een berg trappen gebracht

Met de mond van zijn vrienden

Zeggen mama waar ging hij heen en hoe zullen we leven?

Het is een uur als dit waarop je je niet kunt voorbereiden

Bloemen en cadeaus bestellen waarvoor hij er niet is

«Ik ben een mandkoffer,» zegt ze

In een kistkist lag hij

Liefde in een plastic kus die hij vervaagt

In de diepten van de aarde

Met de rest van zijn geboorte

Hij heeft ons achtergelaten in de kerk

Het is de beste en de slechtste

Als je zingt voor de gezegenden en de vervloekten

Dit zijn de dingen die ons pijn hebben gedaan

Handen gebarsten aderen mans woorden kunnen de pijn niet omzeilen

Haar plannen branden in omgekeerde volgorde, de schuld wordt geoefend

Met wisselende ogen vraagt ​​ze zich af

Als ze van gedachten had kunnen veranderen

Gebrandschilderde ramen stonden en omlijstten een hemel

Dat veranderde weinig kon de tijd niet noemen

de resterende kreet

Kun je je herinneren?

Kun je je herinneren?

Kun je je herinneren?

Kun je je herinneren?

De regen, de regen, de regen, de regen

Onder de hemel gebroken donder toen haar ogen open gingen

Vraagt ​​u zich af hoe iemand binnenin hoop kan vinden

Wanneer haar geest het begrip aankan

Eng omdat haar tijd zo dichtbij was als de zijne

Toen de achterbakse naar haar reikte

Grappig hoe hij voor haar zou spreken

Geld was slechts een object

Bij het rennen van strepen scheurde haar neusvoering

Dommel in slaap zonder te jammeren

Word wakker met het geluid van hoesten

En Ghost rijmt

Meestal wanneer mensen hun levenskracht zoeken

Het is net voordat de maaier ze vindt

Geslagen door het witte paard

Of uit de ogen lekken of slapen met een wit kruis

Of verzwakt wanneer ze zich realiseren dat het tijd is om het licht uit te doen

Cus dan de microfoons uit en er is geen optreden

En hij schrijft je af zonder waarschuwing

Behalve de regen die uit de wolk zal vallen

Dat wordt op je voorhoofd geroepen om je aan de dag te herinneren

Bij zijn graf toen je zwoer dat je zou veranderen

En alle pijn trekt zich terug die je weer zal bellen

Wordt meegezogen in een herfstwind

Wetende dat hij zijn leven ervoor heeft verkocht, maar dat je nooit iets hebt gekocht

Kun je je herinneren?

Kun je je herinneren?

Kun je je herinneren?

Kun je je herinneren?

De regen, de regen, de regen, de regen