The Bitter Veils of Solemnity - Mournful Congregation

Crystal elixir, laps at far distant shores

Pastel-grey plumes, lick at mountainous peaks

Oceanic depths swell is disrupt

Sands from long lost age, upheave restlessly

Pain, its grey hues permeate cosmos

Divine hierarchies cry piteous bellows

Stand Witness to sorrow, stand witness to pain

Bitter are the veils, and solemn the oath

Does gnosis seek man, or does man seek gnosis

Few shall peer beyond the veils

When materia proceeds to melt away

Kristallen elixer, rondjes op verre kusten

Pastelgrijze pluimen, likken aan bergtoppen

De deining van oceanische diepten wordt verstoord

Sands van lang verloren leeftijd, onrustig onrustig

Pijn, zijn grijze tinten doordringen de kosmos

Goddelijke hiërarchieën huilen jammerlijk gebulder

Wees getuige van verdriet, wees getuige van pijn

Bitter zijn de sluiers en plechtig de eed

Zoekt gnosis de mens, of zoekt de mens gnosis?

Weinigen zullen voorbij de sluiers kijken

Wanneer materia verder wegsmelt