Enigma - Moonlight Haze

Quasi l’abba ma pace non c'è

Troppi pensieri che girano in testa

Forse domani sapremo il perchè

Di questo tormento che resta

È' difficile scegliere sai

Quando l’insicurezza si desta

Tardi per tornare indietro oramai

Si scatenerà la tempesta

Segreti che ci legano

Un’enigma d’irrealtà

Di presunta sobrietà

Non è facile intuire dove stia la verità

Siam confusi sempre più

Poi ridotti in schiavitù

E' una strana sensazione di precipitar giù

Il tuo sguardo mi osserva da un po'

Ogni mio movimento è silenzio

Tutti dttagli che io ignorerò

S’insinuano nella memoria

Illusioni di ciò che accadrà

Indelebili sensi di colpa

Muri invisibili s’ergon tra noi

Ciò che è accaduto è ormai storia

Discorsi che ci uccidono

Un’enigma d’irrealtà

Di presunta sobrietà

Non è facile intuire dove stia la verità

Siam confusi sempre più

Poi ridotti in schiavitù

E' una strana sensazione di precipitare giù

Un inferno di parole urlate, frasi a metà

Nessuno cederà

Chissà da qui fino a dove poi si arriverà

Un’enigma d’irrealtà

Di presunta sobrietà

Non è facile intuire dove stia la verità

Siam confusi sempre più

Poi ridotti in schiavitù

E' una strana sensazione di precipitare giù

Hij heeft het bijna maar er is geen vrede

Teveel gedachten die in je hoofd rondspoken

Misschien weten we morgen waarom

Van deze kwelling die overblijft

Het is moeilijk om te kiezen, weet je

Wanneer onzekerheid wakker wordt

Laat om nu terug te gaan?

De storm zal losbarsten

Geheimen die ons binden

Een raadsel van onwerkelijkheid

Van veronderstelde nuchterheid

Het is niet gemakkelijk om te raden waar de waarheid ligt

We raken steeds meer in de war

Daarna teruggebracht tot slavernij

Het is een vreemd gevoel om naar beneden te vallen

Je blik houdt me al een tijdje in de gaten

Elke beweging van mij is stilte

Vertel hem allemaal dat ik het zal negeren

Ze kruipen in het geheugen

Illusies van wat er zal gebeuren

Onuitwisbare schuldgevoelens

Er bestaan ​​onzichtbare muren tussen ons

Wat er gebeurde is nu geschiedenis

Toespraken die ons doden

Een raadsel van onwerkelijkheid

Van veronderstelde nuchterheid

Het is niet gemakkelijk om te raden waar de waarheid ligt

We raken steeds meer in de war

Daarna teruggebracht tot slavernij

Het is een vreemd gevoel om naar beneden te vallen

Een hel van geschreeuwde woorden, halve zinnen

Niemand zal opgeven

Wie weet van hier tot waar het uiteindelijk zal aankomen

Een raadsel van onwerkelijkheid

Van veronderstelde nuchterheid

Het is niet gemakkelijk om te raden waar de waarheid ligt

We raken steeds meer in de war

Daarna teruggebracht tot slavernij

Het is een vreemd gevoel om naar beneden te vallen