Navsegda - Monoliza (Монолиза)

Набери воды в луже из своих сомнений.

Лей в стакан любви, он наполовину пуст.

Набираешь в шприц дозу моего терпения —

Я спокойна, там не будет много тебе.

Припев:

Навсегда — это не считается.

Навсегда жизнь меня не считает.

Навсегда всё меняется,

Навсегда, но меня не меняет.

Не суши меня в дуршлаге для обещаний.

Загляни в него, он наполовину пуст.

Разбуди во мне зверя с чистыми глазами,

Пусть бежит бескрайними полями в даль.

Припев:

Навсегда — это не считается.

Навсегда жизнь меня не считает.

Навсегда всё меняется,

Навсегда, но меня не меняет.

Навсегда — это не считается.

Навсегда жизнь меня не считает.

Навсегда всё меняется,

Навсегда, но всего не меняет.

А ты так смотришь на меня, что я могла б тебе поверить,

Но мне привычней хлопнуть дверью и спать в объятьях октября.

Внутри давно такие льды, что ртуть под плинтусами скачет

И разбивают себе мачты причалившие корабли.

Причалившие корабли.

Trek water in een plas van je twijfels.

Giet in het glas van liefde, het is half leeg.

Je trekt een dosis van mijn geduld in een spuit -

Ik ben rustig, er zal niet veel voor je zijn.

Refrein:

Voor altijd telt niet.

Het eeuwige leven telt mij niet.

Alles verandert voor altijd

Voor altijd, maar het verandert me niet.

Droog me niet af in een vergiet voor beloften.

Kijk erin, het is half leeg.

Maak het beest in mij wakker met heldere ogen,

Laat hem door eindeloze velden rennen in de verte.

Refrein:

Voor altijd telt niet.

Het eeuwige leven telt mij niet.

Alles verandert voor altijd

Voor altijd, maar het verandert me niet.

Voor altijd telt niet.

Het eeuwige leven telt mij niet.

Alles verandert voor altijd

Voor altijd, maar het verandert niet alles.

En je kijkt me aan zodat ik je kan geloven,

Maar ik ben meer gewend om de deur dicht te slaan en in oktober in de armen te slapen.

Binnen lange tijd zo'n ijs dat kwik onder de plinten springt

En de afgemeerde schepen breken hun masten.

Aangemeerde schepen.